Soğukpınar, NerimanBay, Habibe2023-01-122023-01-1220211307-2048https://doi.org/10.21763/tjfmpc.867195https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/460589https://hdl.handle.net/11454/80578Giriş: Araştırma, primipar gebelerde öz yeterlilik algısı ve uyku kalitesi arasındaki ilişkiyi belirlemek için tanımlayıcı olarak planlanmıştır.Yöntem: Araştırma, 28-32. gestasyonel haftalar arasında olan 181 primipar gebe ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri kişisel bilgiformu, Genel Öz Yeterlilik Ölçeği (GÖYÖ) ve Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ) kullanılarak toplanmıştır. Verilerindeğerlendirilmesinde, sayı-yüzde dağılımları, Mann-Whitney U testi, Kruskal-Wallis ve korelasyon testinden yararlanılmıştır.Bulgular: Gebelerin Genel Öz Yeterlilik Ölçeği toplam puan ortalamasının 30.50±4.16, toplam Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi puanortalamasının 7.59±2.79 olduğu saptanmıştır. Gebelerin %86,7’sinin kötü uyku kalitesine sahip olduğu belirlenmiştir. Genel Öz Yeterlilikile Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi toplam puan arasında anlamlı ilişki saptanmazken, Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi’nin alt boyutuolan gündüz işlev bozukluğu ile genel öz-yeterlilik toplam puan ve alt boyutundan olan yetenek ve güven arasında anlamlı ilişkisaptanmıştır.Sonuç: Çalışmadan elde edilen sonuçlar gebelerde uyku kalitesindeki düşüşe bağlı olarak gelişen gündüz işlev bozukluğunun gebelerin özyeterliliğini olumsuz etkilediğini göstermektedir. Gebelerin uyku kalitesinin arttırmasına yönelik müdahalelerin anne ve çocuk sağlığınıolumlu yönde etkiyeceği düşünülmektedir.tr10.21763/tjfmpc.867195info:eu-repo/semantics/openAccessArticle152383390460589