Akarca, Salih UlusÖztürk, Ali2018-11-162018-11-162010https://hdl.handle.net/11454/5187Hepatit delta virusu (HDV) ülkemizde önemli siroz nedenlerinden biridir. Biz bu çalışmamızda 1990 ve 2009 yılları arasında kliniğimizde takip ettiğimiz 213 Kronik Hepatit D (KHD) hastasının klinik ve labaratuvar özelliklerini, bu hastalara kliniğimizde uyguladığımız tedavi yöntemlerini, hastaların bu tedavilere verdikleri yanıtları ve yine hastaların klinik seyir ve prognozlarını araştırdık. Çalışmaya dahil edilen hastaların yaş ortalaması 42.2 ± 12.4 (17-76)’dır. Ortalama takip süresi 40.0 ± 38.1 aydır. Hastalar aldıkları tedavilere göre 6 grupta değerelendirildi. Birinci grupta tedavisiz izlenenler, ikinci grupta Nükleozit Anoloğu (NA) alanlar, üçüncü grupta interferon (IFN) alanlar, dördüncü grupta pegile interferon (PEG IFN) alanlar, beşinci grupta IFN + NA alanlar, altıncı grupta da PEG IFN + NA alanlar yer almaktaydı. IFN alan 12 hastada tedavi sonu virolojik yanıt %33 iken, tedavi sonrası 1. yılda bu oran %16.6’dır. Bu oranlar sırasıyla PEG IFN alan 26 hastada %53 ve %30.7, IFN + NA alan 24 hastada %42 ve %16.6, PEG IFN + NA alan 5 hastada %0 ve %0, tedavisiz izlenen 20 hastada %0 ve %0 ve NA alan 59 hastada %0 ve %0’dır. ALT düşme bakımından IFN grubunda istatistiksel anlamlı düşüş mevcutken, HBV DNA düşmesi bakımından NA grubunda anlamlı düşüş mevcuttur. HDV ileri evrelerde yakalanan bir hastalık olup, bu nedenle HBsAg pozitif olan hastaların izlemi önemlidir. KHD tedavisinde tek etkili ajanlar IFN ve PEG IFN’lardır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessGastroenteroloji A.B.D.Kronik delta hepatitlerin genel özellikleriSpecialist Thesis