Veznedaroğlu, BaybarsBayrakçı, Adem2018-11-092018-11-092010https://hdl.handle.net/11454/5043AMAÇ: Bu çalışmanın birinci amacı; Obezite hastalarında komorbid I. Eksen tanılarının etkisini kontrol ederek, DEHB sıklığının belirlenmesidir. Çalışmanın ikincil amaçları ise obezite hastalarının mizaç ve karakter özelliklerinin belirlenerek obezitede DEHB komorbiditesinin mizaç ve karakter özellikleri ile ilişkisinin belirlenmesidir. YÖNTEM: Bu tez çalışması, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları AD'ında yürütülmüş olan kesitsel, analitik bir epidemiyolojik çalışmadır. Çalışmanın hasta grubunu DSÖ'nün belirlediği ölçütlere göre obezite hastalığı (BKİ?30.0 kg/m2) olan 100 kişi, kontrol grubunu ise obezite öyküsü olmayan ve BKİ 18,5-24,9 kg/m2 olan 80 kişi oluşturmuştur. Hasta grubunun alt gruplarından poliklinik grubu, EÜTF Obezite polikliniğine obezite nedeniyle başvuran hastalardan oluşmuştur. İkinci bir hasta grubu duyuru yoluyla oluşturulmuş olup, obezite polikliniğine başvurusu olmayan ancak DSÖ'nün belirlediği ölçütlere göre obezite hastalığı (BKİ?30.0 kg/m2) olan kişilerden oluşmuştur. Kontrol grubu da duyuru yoluyla oluşturulmuştur. Tüm katılımcıların ağırlık ve boy ölçümleri yapılmış ve sosyodemografik verileri kaydedilerek, SCID-I ile I. Eksen tanıları değerlendirilmiştir. Katılımcıların DEHB tanısı klinik görüşme ile konulmuş olup şüpheli vakalar tez yöneticisi ile tartışılarak gereğinde ikinci bir görüşme yapılmıştır. Ayrıca katılımcılardan WUDÖ ve MKE'ni doldurmaları istenmiştir. BULGULAR: Her iki grupta da kadın/erkek oranı 3/1 olan örneklemde hasta grubunun yaş ortalaması 39,33±9,78 iken kontrol grubunun yaş ortalaması 34,13±7,84 (p=0,038) olmuştur. SCID-I ile değerlendirmede sadece Anksiyete Bozukluğu sıklığı ve OKB sıklığı istatiksel anlamlılık düzeyinde hasta grubunda daha fazla saptanmıştır. Klinik görüşmeye göre DEHB sıklığı hasta grubunda % 26 iken kontrol grubunda %6,25 olmuştur (p<0,001 df=1). Hasta alt gruplarına bakıldığında poliklinik grubunda % 31,7 saptanırken duyuru alt grubunda %22 bulunmuştur. WUDÖ puanlarının değerlendirmesinde hasta grubunun anlamlı olarak daha yüksek puan aldığı görülmüştür (kontrol grubu ortalama=21,80±14,05, hasta grubu ortalama=26,29±14,56, p=0,025). Hasta ve kontrol grubunun MKE puanlarının değerlendirmesinde düzensizlik , bağımlılık, amaçlılık, kendini kabullenme, kendini yönetme, sosyal onaylama, empati duyma , işbirliği yapma, kişiler ötesi özdeşim, manevi kabullenme, kendini aşma puanlarında istatiksel farklılık bulunmuştur. Ancak BKİ ile korelasyonuna bakıldığında BKİ-güncel değerleri ile düşük kendini yönetme ve yüksek kendini aşma puanları arasında korelasyon saptanmış, işbiriliği yapma puanları ile korelasyon sınırda kalmıştır. SONUÇ: Bu çalışmada klinik obez grupta daha fazla olmak üzere obezlerde DEHB sıklığı normal kilolu kontrollere göre daha fazla bulunmuştur. Obezite ve DEHB ilişkisi aydınlatılmış değildir. Obezite ve obeziteyle ilişkili faktörler DEHB semptomlarını daha belirgin hale getiriyor olabileceği gibi DEHB ve obezite ortak biyolojik disfonksiyonun farklı klinik görünümleri olabilir veya DEHB obezitenin gelişimine katkıda bulunuyor olabilir. Hem DEHB'nin yetişkinlerde aldığı şekillerin tanımlanabilmesi hem de obezite DEHB ilişkisinin belirlenmesi için büyük ölçekli alan çalışmalarına ihtiyaç vardır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessObezite, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, mizaç, karakter.Obesity, attention-deficit/hyperactivity disorder, temperament, characterRuh Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D.Specialist Thesis