Gözüoğlu, GözdeKoturoğlu, Güldane2024-08-212024-08-212014https://hdl.handle.net/11454/95818Araştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 2014Amaç: Bu çalışma Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Pediatri Polikliniğine başvuran 2-18 yaş arası çocuk ve adölesanlarda nutrisyonel rikets ve subklinik D vitamini eksikliği sıklığını saptamak, sıklığı giderek artan ve buzdağımn altında kalan kısım olarak değerlendirilen subklinik D vitamini eksikliğinin ilişkili olduğu risk faktörlerini belirlemek amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Pediatri Polikliniğine Eylül-Ekim aylarında (yaz sonu) başvuran yaşlan 2-18 yaş arasında değişen 277 olgu çalışmaya alındı. Kronik hastalığı olan ve D vitamini metabolizmasıııı etkileyen ilaç (antitüberküloz, antikonvülzan vb) kullanan olgular çalışma dışında bırakıldı. Her bir olgunun ayrıntılı fizik muayenesi ile vital bulguları, antropometrik ölçümleri ve sistem bakılan değerlendirildikten sonra kalsiyum (Ca), fosfor (P), alkalen fosfataz (ALP), magnezyum (Mg), parathormon (PTH), 25-hidroksi D vitamini [25(OH)D] düzeyleri incelendi. Çalışmaya alınan 277 olgunun 135'i Nisan- Mayıs aylarında (kış sonu) tekrar aynı parametrelerle değerlendirildi . 25(OH)D düzeyi 15-20 ng/dl olan olgular D vitamini yetersizliği, 15 ng/drnin altında olanlar D vitamini eksikliği olarak nitelendirilirken 20 ng/drnin üstünde D vitamini düzeyine sahip olanlar normal olarak kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya alınan olguların %49.5' i (n:137) kız, %50.5' i (n:140) erkek olup yaş ortalaması 96 ± 5 ay idi. Olguların ortalama 25(OH)D düzeyi yaz sonunda 49 ± 17 ng/dl, kış sonunda 27 ± 20 ng/dl olarak saptandı. Yaz sonu 25(OH) D vitamini eksiklik oranı %1, yetersizlik oranı %1; kış sonu 25(OH) D vitamini eksiklik oranı %38; yetersizlik oranı ise %5.2 olarak saptandı ve bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0.001). Kış sonu yapılan değerlendirmede 2-5 yaş arasında D vitamini eksikliği %23, D vitamini yetersizliği %4.7; 5-11 yaş arasında D vitamini eksikliği %36, D vitamini yetersizliği %8; 11-18 yaş arasında D vitamini eksikliği %56, D vitamini yetersizliği %3.3 oranında olduğu tespit edildi (p=0.053). Yaz sonunda 25(OH)D düzeyi 20 ng/dl'nin altında olan olguların %72.2'sinin kız, %8'inin erkek olduğu tespit edildi. Yaz sonu D vitamini düzeylerinin kız olgularda daha düşük olması istatistiksel olarak anlamlı saptanırken (p=0.029) kış sonu D vitamini düzeyleriyle cinsiyet arasında korelasyon saptanmadı. Çalışmamızda kış mevsiminin, adölesan yaş grubunun, kız cinsiyetin ve düşük sosyoekonomik durumun D vitamini eksikliği/yetersizliği için risk faktörü olduğu tespit edildi. Sonuç: Bu çalışma ile nutrsiyonel rikets ve subklinik D vitamini yetersizliğinin güneşli bir iklime sahip İzmir ilinde tahmin edilenden daha sık olduğu saptandı. Etiyolojisinde yaş, sosyokültürel durum, beslenme ve mevsimsel özellikler gibi birçok faktörün yer aldığı gösterildi. Nutrisyonel rikets ve subklinik D vitamini yetersizliğinin önlenebilmesi için D vitamini replasmanının sadece yenidoğan ve sütçocukluğu döneminde değil adölesan dönemde de yapılmasının gerekliliği ortaya kondu. Böylece Türkiye'nin önemli sorunlarından biri olan matemal D vitamini eksikliğinin önlenebileceği kanısına varıldı.;D vitamini yetersizliği, D vitamini eksikliği, mevsimsel ilişki, adolesan, paratroid hormon;Vitamin D deficiency, vitamin D deficiency insufficiency, season, parathormone, adolescenttrinfo:eu-repo/semantics/closedAccessProject185