2022-08-192022-08-1920132012-TIP-069https://hdl.handle.net/11454/75157Giriş ve Amaç: Son yıllarda kalp yetersiziliğinin tanı, tedavi ve prognoz aşamalarında biyobelirteç arayışları sürmektedir. Klinik pratikte kullanımı yaygın olarak kullanılan BNP ve ve türevlerinin obezite, yaş, böbrek fonksiyonları ve ek bazı komorbiditelerden etkilenebildiğinden özellikle tanı aşamasında yanılıcı sonuçlar verebilmektedir. Adı geçen en yeni moleküllerden olan miRNA (mikroribonükleik asit)' ların KY' de biyobelirteç olarak kullanılabileceği öne sürülmektedir. Çalışmamızın amacı belirlenen miR-22, miR-24, miR- 92b, miR-320a, miR-423-5p ve miR-499 moleküllerinin düzeylerinin akut dekompanse KY hastalarında tedavi öncesi ve sonrası değerlerinin KY olmayan kontrollerle karşılaştırılmasıdır. Metod: Gözlemsel prospektif çalışmaya akut KY tanısı ile yatırılan 47 hasta ve 30 kontrol olmak üzere toplam 77 gönüllü dahil edildi. Hastalardan yatışta ve tedavi sonrası çıkışta olmak üzere 2 kez, kontrollerden ise 1 kez venöz kan alınarak -80 selsiyus derecede saklandı. Periferik kan hücrelerinden (lökositler) belirlenen miRNA' ların PCR yöntemi ile düzeyleri hesaplandı. İstatistiksel analizlerde one way anova, student's t, ki-kare ve post hoc analiz testleri kullanıldı. Gruplar arasında ve KY grubu içindeki miRNA farkları kat değişimi (2-E/E Ct değeri kullanıldı) olarak ifade edildi. Bulgular: Hasta ve kontrol gruplarında yaş, cinsiyet ve kullanılan ilaçlar açısından farklılıklar bulunmaktaydı. miR-22 düzeylerinin, hastaların yatışlarında (dekompanse halde) kontrollere göre 2.33 kat (-2.33), çıkışlarında (kompanse halde) ise 1.23 kat (-1.23) azaldığı ve kontrol grubuna yaklaştığı saptandı. miR-24 düzeyleri yatışta 2.07 kat (-2.07), çıkışta 1.59 kat (-1.59) azalarak çıkışta kontrol grubu değerlerine yaklaştı. miR-320a düzeyindeki azalma yatışta 1.56 kat (-1.56), çıkışta da 1.46 kat (-1.46) olarak saptandı ve kontrollere yaklaşma eğiliminde idi. miR-92b düzeylerinde ise kontrollere göre hem yatışta hem de çıkışta artış gözlendi. Artış miktarı yatışta 2.33 kat (+2.33), çıkışta ise 3 kat (+3) idi. miR-423-5p düzeyindeki değişiklik ise daha farklı bulundu. Yatışta kontrollere göre 1.16 kat (-1.16) azalma, çıkışta kontrollere göre 1.3 kat (+1.3) artış oldu. miR-499 molekülü kullanılan kitin primerindeki problem nedeniyle değerlendirilemedi. Sonuç: Çalışmamızda miR-22, 24 ve 92b düzeylerinde hasta ve kontroller arasında kat değişimi olarak anlamlı sonuçlar saptanmıştır. Aynı moleküller hastalarda, tedavi öncesi ve sonrasında da farklılıklar göstermiştir. miR-423-5p ve 320a düzeylerindeki farklılıklar anlamlı değildi.Introduction and aim: In recent years, there has been researches for biomarkers for heart failure (HF) diagnosis, treatment and prognosis. BNP and its derivatives are widely used in clinical practice, but the results can be affected by obesity, age, gender, renal functions and some additional comorbidities, especially causing false results during diagnosis. One of the newest molecule, miRNA (micro ribonucleic acid) is proposed as a new biomarker in heart failure. The aim of this study was to compare the molecule levels of miR-22, miR-24, miR-92b, miR-320a, miR-423-5p and miR-499 in acute decompensated HF patients before and after treatment with the controls who do not have HF. Method: Total of 77 volunteers were included in this observational prospective study, consisting of 47 patients hospitalized with the diagnosis of acute HF and 30 controls. Venous blood was withdrawn from patients two times , first at hospitilization and second after treatment before discharge and only once from the controls. The collected blood samples were kept at -80 Celsius. The levels of mRNA detected from peripheral blood cells (leukocytes) were calculated using the method PCR. For statistical analysis one-way ANOVA, student's t, chi-square test and post hoc analysis were used. Between groups and within the group of HF miRNA differences were expressed as fold change (2-Δ / Δ Ct value was used). Results: There were differences in terms of age sex and type of drugs being used between patients and control group. The miR-22 levels compared with the control group, decreased 2.33 fold (-2.33) at admission (decompensated) and 1.23 fold (-1.23) at discharge (compensated), resulting in closer levels to the control group. The miR-24 levels decreased 2.07 fold (-2.07) at admission and 1.59 fold (-1.59) at discharge, resulting in closer levels to the control group. Reduction in the level of miR-320 was 1.56 fold (-1.56) at admission and 1.46 fold (-1.46) at discharge and tended to approach levels of the controls. The miR-92 levels were increased both at admission and at discharge compared with the controls. The amount of increase was 2.33 fold (+2.33) at admission and 3 folds (+3) at discharge. Changes in the level of miR-423-5p were different. A decrease of 1.16 fold (-1.16) at admission and an increase of 1.3 fold (+1.3) at discharge was detected compared to the controls. miR-499 molecule levels were not evaluated due to the primary problems of the kit used. Conclusion: In our study, there were significant changes in the levels of miR-22, 24 and 92b as fold changes between patients and the controls . Same molecules also showed differences in patients before treatment and after treatment. The differences of the levels of miR-423-5p and 320a were not significant.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessKalp YetmezliğimiR-22miR-24miR-92bmiR-320amiR-423-5pmiR-499Heart FailuremiR-22miR-24miR-92bmiR-320amiR-423-5pmiR-499Project