Multimodal görüntüleme ajanı olarak radyoişaretli ilaç taşıyıcı sistemin tasarımı ve değerlendirilmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmada, multimodal nanoparçacık sistemi doksorubisin (DOX) yüklü polimerik demir oksit nanoparçacıkları sentezlemek, zirkonyum-89 (89Zr) ile radyoişaretlemek ve bu yapının in vitro ve in vivo olarak biyolojik davranışlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Emülsiyon çözücü buharlaştırma yöntemi ile hazırlanan multimodal polimerik demir oksit nanoparçacık sisteminin (PPLN-IO) yapısal özellikleri Zeta Potansiyeli Analizi, Dinamik Işık Saçılımı (DLS) yöntemi, Geçirimli Elektron Mikroskobu (TEM) ve Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) görüntüleri ile tanımlanmıştır. Reseptör hedefleme amacıyla nanoparçacıklar biotin molekülü ile konjuge edilmiştir. Radyoişaretleme çalışmaları için şelatlayıcı ajan deferoxamine-p-SCN (DFO) DOX yüklü PPLN-IO-BIO nanoparçacıklarına konjuge edilmiştir (PPLN-IO-BIO-DFO). DOX yüklü PPLN-IO-BIO-DFO nanoparçacıklarının 37 oC'de 89Zr ile radyoişaretlenmesi %78,16 ± 10,24 verimle sağlanmıştır. DOX yüklü PPLN-IO nanoparçacıklarının ilaç hapsetme kapasitesi yüksek performanslı sıvı kromatografisi (HPLC) ile belirlenmiştir. DOX yüklü PPLN-IO-BIO nanoparçacıklarının biyolojik davranışlarının in vitro olarak belirlenmesi amacıyla biotin pozitif A549 akciğer epitel (adenokarsinom) ve biotin negatif HEK-293 böbrek epitel (normal) hücreleri üzerinde sitotoksisite çalışmaları gerçekleştirilmiştir. 48. Saat IC50 değeri HEK-293 hücre hattında 175,19 ± 10,56 µg/mL iken A549 hücre hattında bu değer 12,43 ± 5,82 µg/mL olarak hesaplanmıştır. In vitro sitotoksisite çalışmaları sonucunda DOX yüklü PPLN-IO-BIO nanoparçacıklarının biotin reseptörü bulunduran A549 hücre hattında daha fazla toksik etki gösterdiği belirlenmiştir. DOX yüklü PPLN-IO-BIO-DFO nanoparçacıklarının in vivo davranışının belirlenmesi amacıyla sağlıklı dişi nude fareler üzerinde biyodağılım çalışması gerçekleştirilmiştir. Biyodağılım çalışması sonucunda karaciğer ve akciğerde tutulum tespit edilmiştir. Geliştirilen DOX yüklü PPLN-IO-BIO-DFO multimodal nanoparçacık sisteminin, kolay hazırlanabilen, hedefe spesifik ve biyouyumlu bir tanı ajanı geliştirilmesine katkı sağlayacağı sonucuna varılmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Doksorubisin, multimodal nanoparçacıklar, biotin, zirkonyum-89, in vitro/in vivo., Doxorubicin, multimodal nanoparticles, zirconium-89