Müzik alanında bir "ağ-tipi örgütlenme" örneği
Yükleniyor...
Tarih
2010
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Uluslararası Yeni Müzik Derneği (ISCM) 1922'de, Avusturya'da, Alban Berg, Anton Webern, Paul Hindemith, Ethel Smyth, Arthur Bliss, gibi kompozitörlerin girişimleriyle kurulmuştur. Girişimcilerin hayal ettikleri büyük amaç, ulusal kültürlerin tehlikeli biçimde savaşa yönelen ön yargılarını müzik sanatından uzak tutmaktı. Derneğin her ülkede şubeleri olacak, yürütme kurulunun her toplantısı başka bir dünya kentinde yapılacak, sanat konularında belli bir "evrensel estetik" savunulmayacaktı. Avrupa-dışı kültürlerin büyük ölçüde temsil edileceği dernek dünyaya Batı müziğinin standartlarını yaymayacak, tersine, batılı kompozitörlerin yerleşik batılı standartların dışına çıkmalarını, yeniliklere yönelmelerini, batılı-olmayan müzik kültürlerinin değerlerini tanıyıp, anlamalarını telkin edecekti. Dernek hızla örgütlendi. II. Dünya Savaşı'nı atlattı. Her yıl yaptığı uluslar arası kongre ve festivalleri başarıyla sürdürdü. Bu etkinlikler dünya ülkelerinden yenilikçi sanatçıları bir araya getiriyor, bir barış topluluğu yaratıyordu. 1960'larda müzik kültürünün çok hızla değişmesi başladığında, müzikteki temel değerler "değişme" ye odaklandı. Böylece, derneğin yıllık festivallerinin yükümlendiği sorumluluk daha da büyüdü. Bu tezde, derneğin bu sorumluluğu yerine getirmeyi başarıp-başaramadığı incelenmektedir. "1990'ların sonu, 2000'lerin başı" döneminde, Uluslar arası Yeni Müzik Derneği (ISCM)'nin taşıdığı sorumluluğu yerine getirmesi için tüzüğünde yapısal değişiklikler yapılması gerektiği düşünüldü. Post-modern örgütlenme teorilerinin ön plana çıkardığı "ağ-tipi örgütlenme" modeli benimsendi: dikey hiyerarşiden kaçınılarak, yatay hiyerarşiye geçilmesi için gereken değişiklikler yapıldı. Dernek zaten, geleneksel olarak, ağ-tipi örgütlenmeye benzer bir yapıya sahipti. Örneğin, her yıl, yapılan festivallerin yerinin değişmesi ilkesi; o yılki festivali yapan şubenin, etkinliklerin içeriği hakkında tam yetkili olması, gibi özellikler merkezî otoritenin mutlak egemenliğini engelleyen tedbirler olarak, eskiden beri var olagelmişti. Şu anda, ağ-tipi, daha değişmeye açık, bir yapının mevzuatta da yer alması başarılabilmiştir. Yeni dönemin misyonu, müzik alanında önyargısız bir dünya örgütünün kuruluşunun tamamlanması ve işletilmesidir. Bu durumda, bazı eleştirilerin dile getirilmesi gereklidir. 1.Derneğin Asya, Afrika, Güney Amerika, ülkelerinde örgütlenmesi yok denecek denli azdır. Bu nasıl bir dünya örgütlenmesi sayılabilir? 2.Dernek Unesco çatısı altındadır. Dikey hiyerarşi yoluyla, Uluslararası Müzik Konseyi (IMC) adlı tutucu bir bürokratik kuruluşun otoritesine bağlanmış bir yönetim yapısı içindedir. Yatay hiyerarşiyle bu nasıl uyuşacaktır? Bu eksikliklerin ve bağımlılıklarının giderilip-giderilemeyeceği gözlemlenmelidir. Amacına oldukça uygun bir örgütlenme yapısına kavuşmuş olan derneğin, yeni atılımlar yaparak, büyümesi ve amaçlarını gerçekleştirmesi için koşullar hazırdır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Küreselleşme, ağ-tipi örgütlenme, hiyerarşi, sinerji, ağ toplumu, yerelleşme, kültürlerarasılık, iletişim., Globalization, networking, vertical-hierarchy, localization, intercultural, comminication, non-western music, change, peace., Temel Bilimler A.B.D.
