Tavşanda metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MDSA) ile oluşturulmuş deneysel menenjit modelinde vankomisin ile teikoplaninin bakteriyolojik etkinliklerinin karşılaştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2004
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
ÖZET Amaç: Tavşanda MDSA ile oluşturulmuş menenjit modelinde vankomisin ve teikoplaninin BOS'taki antibakteriyel etkinliklerinin karşılaştırılması. Yöntem: Menenjit, standart ATCC 43300 metisiline dirençli S. aureus kökeninin Yeni Zelanda tavşanlarının sisterna magnaları içine direkt inokülasyonu ile oluşturuldu. Tavşanlar 16 saatlik inkübasyon süresinin ardından kontrol, vankomisin ve teikoplanin olmak üzere üç gruba ayrıldı. Vankomisin grubuna 20 mg/kg vankomisin, teikoplanin grubuna 6 mg/kg teikoplanin 12 saat ara ile 2 kez verildi, kontrol grubuna ilaç verilmedi. Tedaviye başlandıktan sonra 0, 12. ve 24. saatlerde alınan BOS örneklerinden kantitatif kültür yapıldı. Yirmidördüncü saatte alınan serum ve BOS örneklerinde biyolojik yöntemle ilaç seviyesi ölçümü yapıldı. Bulgular: Onaltı saatlik enkübasyon süresinin sonunda tüm tavşanlar menenjit kriterlerini sağlıyordu. Alınan BOS örneklerindeki bakteri miktarları logaritma 10 cinsinden hesaplandığında enkübasyon süresinin sonunda kontrol grubunda 4,539±0,576 kob/mL, vankomisin grubunda 4,696±0,764 kob/mL, teikoplanin grubunda 4,931 ±0,808 kob/mL (p>0,05); 12. saatte aynı gruplar için sırasıyla 5,396±0,569 kob/mL, 3,928±1,378 kob/mL, 4,474±0,548 kob/mL; 24. saatte 6,147±0,578 kob/mL, 3,867±2,171 kob/mL, 3,798±1,696 kob/mL bulundu. Tedavi grupları ile kontrol grubu arasında hem 12. hem de 24. saatte istatistiksel olarak anlamlı fark saptanırken (p<0.05), vankomisin ve teikoplanin grupları arasında 12. saatte ve 24. saatte istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05). Biyolojik yöntemin kan ve BOS'da saptayabildiği minimal ilaç düzeyi 1-2 mg/L arasında idi. Yirmidördüncü saatte teikoplaninin serum düzeyi 10,8±5,6 mg/L, vankomisinin serum düzeyi 7,9±3,64 mg/L olarak saptandı. (p>0.05) BOS ilaç seviyesi teikoplanin grubunda 4, vankomisin grubunda 2 tavşanda ölçülebilir seviyenin üzerinde idi. BOS'da ölçülebilir düzeyin üzerinde teikoplanin saptanan tavşanlarda, BOS'a geçiş oranı %20-48 arasında değişirken vankomisin grubunda bu oran bir tavşanda %32 diğerinde %47 olarak bulundu. Sonuç: Bu bulgular MDSA'ya bağlı menenjitlerde teikoplaninin antibakteriyel etkinliğinin en az vankomisin kadar olduğunu düşündürmektedir. Anahtar sözcükler: menenjit, metisiline dirençli Staphylococcus aureus, MDSA, MRSA, teikoplanin, vankomisin, hayvan modeli, tavşan, bioassay
SUMMARY Aim: To compare the antibacterial activity of teicoplanin and vancomycin in the treatment of MRSA meningitis in experimental rabbit meningitis model. Method: Meningitis was induced by direct inoculation of ATCC 43300 MRSA strain into cisterna magna of New Zealand rabbits. After 16 hours of incubation time, rabbits were seperated into three groups vancomycin (V), teicoplanin (T) and control. (C). V received 20 mg/kg vancomycin q12h, T received 6mg/kg teicoplanin q12h and C did not receive any treatment. Quantitative bacterial culture was performed in CSF samples obtained at 12th and 24th h of treatment. CSF and serum drug levels were measured by using bioassay tecnique in samples obtained at the 24th h of the treatment. Results: After incubation time, all rabbits were meningitis. There was no difference between number of bacteria in three g(oups (calculated as Iog10) at the beginning of the treatment. (C: 4,539±0,576 cfu/ml, V:4,696±0,764 cfu/ml, T:4,931 ±0,808 cfu/ml, p>0,05), When compared with C, bacterial count decreased significantly (p<0,05) in both treatment groups at either 12th or 24th hour. Of the treatment (at 12th hour C: 5,396±0,569 cfu/ml, V: 3,928±1,378 cfu/ml, T: 4,474±0,548, cfu/ml at 24th h C: 6,147±0,578 cfu/ml, V: 3,867±2,171 cfu/ml, T: 3,798±1,696 cfu/ml, p<0.05). Lowest drug detection level of bioassay was 1-2 mg/L. At the 24th h serum drug levels were similar (p>0,05). (V: 7,9±3,64 mg/l, T:10,8±5,6 mg/l) Drug level in CSF was higher than quantification level in only six rabbits (4 in T, 2 in V) CSF/serum ratio ranged between 20-48% in T and was 32% and 47% in two rabbits in group V. Conclusion: These findings suggest that the antibacterial activity of both vancomycin and teicoplanin were similar in the treatment of MRSA meningitis, induced in experimental rabbit model. Keywords: Meningitis,, methicillin resistant Staphylococcus aureus, MRSA, teicoplanin, vankomycin, animal model, rabbit, bioassay 50
SUMMARY Aim: To compare the antibacterial activity of teicoplanin and vancomycin in the treatment of MRSA meningitis in experimental rabbit meningitis model. Method: Meningitis was induced by direct inoculation of ATCC 43300 MRSA strain into cisterna magna of New Zealand rabbits. After 16 hours of incubation time, rabbits were seperated into three groups vancomycin (V), teicoplanin (T) and control. (C). V received 20 mg/kg vancomycin q12h, T received 6mg/kg teicoplanin q12h and C did not receive any treatment. Quantitative bacterial culture was performed in CSF samples obtained at 12th and 24th h of treatment. CSF and serum drug levels were measured by using bioassay tecnique in samples obtained at the 24th h of the treatment. Results: After incubation time, all rabbits were meningitis. There was no difference between number of bacteria in three g(oups (calculated as Iog10) at the beginning of the treatment. (C: 4,539±0,576 cfu/ml, V:4,696±0,764 cfu/ml, T:4,931 ±0,808 cfu/ml, p>0,05), When compared with C, bacterial count decreased significantly (p<0,05) in both treatment groups at either 12th or 24th hour. Of the treatment (at 12th hour C: 5,396±0,569 cfu/ml, V: 3,928±1,378 cfu/ml, T: 4,474±0,548, cfu/ml at 24th h C: 6,147±0,578 cfu/ml, V: 3,867±2,171 cfu/ml, T: 3,798±1,696 cfu/ml, p<0.05). Lowest drug detection level of bioassay was 1-2 mg/L. At the 24th h serum drug levels were similar (p>0,05). (V: 7,9±3,64 mg/l, T:10,8±5,6 mg/l) Drug level in CSF was higher than quantification level in only six rabbits (4 in T, 2 in V) CSF/serum ratio ranged between 20-48% in T and was 32% and 47% in two rabbits in group V. Conclusion: These findings suggest that the antibacterial activity of both vancomycin and teicoplanin were similar in the treatment of MRSA meningitis, induced in experimental rabbit model. Keywords: Meningitis,, methicillin resistant Staphylococcus aureus, MRSA, teicoplanin, vankomycin, animal model, rabbit, bioassay 50
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
