Romatoid artritli kronik periodontitis hastalarında cerrahisiz periodontal tedavi etkinliğinin klinik ve biyokimyasal yöntemlerle değerlendirilmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2009

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Ege Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Periodontal hastalık ve romatoid artrit, benzer patogenezi paylasan kronik enflamatuvar hastalıklardır. Klinik olarak, her iki hastalıkta da enflamatuvar hücrelerden sitokin ve matris metaloproteinazların salımı sonucu sert ve yumusak doku kaybı meydana gelmektedir. Literatürde iki hastalık arasındaki olası iliski ile ilgili çeliskili sonuçlar bulunmaktadır. Çalısmamız, romatoid artrit ile periodontitis arasındaki olası iliskinin varlıgı ve mekanizmaları ile cerrahisiz periodontal tedavinin klinik ve biyokimyasal etkilerini romatoid artritli kronik periodontitis ve sistemik olarak saglıklı kronik periodontitis hastalarında karsılastırmalı olarak degerlendirmek amaçlarıyla planlanmıstır. Tek merkezli, klinik bir çalısma olarak planlanan çalısmamıza romatoid artrit ve kronik periodontitis tanısı konan 15 birey, sistemik olarak saglıklı ve kronik periodontitisi olan 15 birey ile sistemik ve periodontal olarak saglıklı 15 gönüllü birey dahil edildi. Çalısmaya dahil edilen kronik periodontitisli hastalara aynı yöntemle cerrahisiz periodontal tedavi uygulandı. Baslangıçta ve cerrahisiz periodontal tedavi sonrası 1., 3. ve 6. aylarda klinik periodontal ölçümlerle birlikte diseti olugu sıvısı ve venöz kan örnekleri alındı ve biyokimyasal incelemeler gerçeklestirildi. Cerrahisiz periodontal tedaviyi takiben yapılan kontrollerde her iki periodontitis grubunda da klinik periodontal ölçümlerde anlamlı iyilesmeler gözlenirken gruplar arasında anlamlı fark bulunamadı. Romatoid artritli periodontitis grubunda DAS28 degerleri cerrahisiz periodontal tedavi sonrası anlamlı olarak azaldı. Periodontal tedavi sonrasında DOS TNF- , IL-1b miktar ve konsantrasyonları her iki grupta da anlamlı olarak azaldı, farklı zamanlarda gözlenen degisim miktarları bakımından ise gruplar arasında fark gözlenmedi. Baslangıç serum TNF- konsantrasyonu sistemik saglıklı periodontitis grubunda romatoid artritli periodontitis ve saglıklı kontrol gruplarına göre anlamlı olarak yüksekti, periodontal tedavi sonrası her iki periodontitis grubunda da anlamlı olmasa da azalma görüldü. Serum IL-1b konsantrasyonu baslangıçta ve periodontal tedavi sonrası gruplar arasında fark göstermedi. Sonuç olarak, bulgularımız romatoid artritli periodontitis hastalarının cerrahisiz periodontal tedaviye verdikleri yanıtın sistemik olarak saglıklı kronik periodontitis hastaları ile benzer oldugunu göstermektedir. Cerrahisiz periodontal tedavi sonrası romatoid artritli periodontitis hastalarında DAS28 degerlerinde iyilesme gözlenmesi nedeniyle periodontal tedavinin romatoid artrit üzerinde olumlu etkisi olabilecegi söylenebilir.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Periodontoloji A.B.D.

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye