Yüksek iç faz oranlı emülasyonlarınreolojik özelliklerinin ve gözenekli ortamdan akım koşullarının inclenmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
1992
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Gerek sanayi atıklarında, gerekse petrol rezervlerinde oluşabilen yüksek iç faz oranlı emülsiyonlar, ham petrol rezervlerinin maksimum kullanımı açısından önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, Polyoxyethylene Alkyl (C13C15) Ether ve Sorbitol ile stabilize edilmiş parafin yağı içindeki su emülsiyonları incelenmiştir. İç faz oranı olarak, yüksek iç faz oranının alt sınırı olan % 66 ile T.K.D.H. yerleşim düzeninin hakim olduğu % 94 aralığı incelenmiştir. Yüksek iç faz oranlı emülsiyonların, reolojik özelliklerinin belirlenmesi amacı ile viskosite, viskoelastisite ve eşik kayma gerilimi ölçümleri yapılmıştır. Viskosite ölçümlerinde kullanılan rotoviskometrede, iç silindir yerine dört kanatlı pervane kullanımı ile duyarlı ve tutarlı sonuçlar elde edilmiştir. Bu yöntem ile elde edilen kayma gerilimi-kayma hızı denkliklerinin borulardan akış bulguları ile uyumlu olduğu gözlenmiştir. Emülsiyonların viskoelastisine yönelik çalışmalarda - baskı frekansının bağımsız değiştirilmemesi gibi ölçüm sistemi kısıtlarına karşın viskoelastisite ölçütü olan gerilim ve deformasyon arası faz farkları incelenmiş ve % 88.89, % 94.12 gibi yüksek iç faz oranlarında viskoelastik davranışın varlığı gösterilmiştir. Yüksek iç faz oranlı emülsiyonların dolgulu ortamdan akımın incelenebilmesi amacı ile öncelikle geometrik yapısı basit olan borulardan akım incelenmiştir. Genelde akış geometrisi ne olursa olsun bir gerilim söz konusu olduğundan, farklı gerilimi sağlayacak şartların teminine çalışılmıştır. Bu amaçla, farklı çaplı borulardan değişik basınçlardaki akım incelenmiş ve sonuçlar değerlendirilmiştir. Emülsiyonların gerilim altında öncelikle yapısal bir değişim yaşadığı, yapının sıkılaştığı ve eksik kayma geriliminin arttığı, belirli bir noktadan sonra ise gerilimin maksimum olduğu cam duvar yüzeylerinden başlayarak emülsiyonun kırıldığı (bozulduğu) gözlenmiştir. Borulardan akımla uygulanan gücün mertebesine göre emülsiyonun tepki sürecinin değiştiği ve oluşan film tabakasının akımda etkili olabildiği tespit edilmiştir. Yapılan incelemelerde, iç faz damla yerleşimlerinin gerilim altında farklı tepkilere yol açtığı gözlemlenmiştir. Elde edilen bulgular T.K.D.H. iç faz düzenindeki emülsiyonların, yapılarının sıklığı nedeniyle, uygulanan gerilim sonucu hemen bozulduğunu göstermektedir. R.D.H düzenindeki emülsiyonlarda ise, uygulanan gerilimin belirli bir kısmının etkisi ile iç faz damla düzeninin T.K.D.H. düzenine geçtiği emülsiyonun boru çeperlerinde bozulmasının daha uzun sürede ve yüksek gerilimlerde gerçekleştiği gözlenmiştir. Dolgulu ortamdan akış incelemeleri, uygulanan gerilim alanının çok fazla olması neniyle emülsiyonların dolgulu yatak içinde yüzeylerde bozulabildiğini, ancak dolgulu ortamın özelliği sebebiyle akım yönünün değişmesinin oluşturduğu karışıma etkisi yüzünden söz konusu emülsiyonun tekrar ana kitleye döndüğünü göstermiştir.
Açıklama
Araştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 1992
