Kent Folkloru: Kadın günlerinin halk bilimi açısından incelenmesi

Bu çalışmanın araştırma odağını, İzmir’de yaşayan ve gün yapan veya yapmış kadınlar oluşturmaktadır. İki yıl boyunca devam eden derleme çalışmasında 151 kaynak kişi ile görüşülmüştür. Bu çalışmayla kadın günü ve günlerin yaratılma-uygulama mekânı olan kent ile kent folkloru kavramları incelenmiş; kadın günü ile kent folkloru arasındaki ilişki ortaya konularak günlerin tarihsel gelişimi ele alınmıştır. Ayrıca katılımcılar, yeme içme, giyim kuşam, zaman-mekân, eğlence, tasarruf araçları ve iletişim olmak üzere günün yapısal kısımları tek tek incelenmiş; gün öncesi, gün sırası ve gün sonrası şeklinde bir sınıflandırma yapılarak günlerin uygulanması da ayrıntılı olarak ortaya konmuştur. Bunun dışında, günlerin ekonomik, sosyo-kültürel, psikolojik ve eğitimsel işlevleri ele alınmıştır. Böylelikle, derleme çalışması sırasında elde edilen veriler yapısal-işlevsel yönteme göre incelenmiştir. Çalışmada, günlerdeki fıkra, efsane, dedikodu, söylenti gibi sözlü kültür ürünleri ile halk hekimliği, geçiş dönemleri ve halk mutfağı ile ilgili inanış ve uygulamalara da yer verilmiştir. Ayrıca günlerde meydana gelen değişim ve günlerin sürdürülebilirliği konuları da ele alınmıştır.

This research focuses on women of Izmir who have participated and/or continue to participate in women’s day meetings (Kadin gunleri). 151 participants have been interviewed over a two-year period for this study, which examines the concepts of the city as the origination-implementation space for women’s day meetings and urban folklore, as well as the historical evolution of women’s day meetings vis-à-vis the linkages between this phenomenon and urban folklore. In addition, this study offers an examination of individual participants in terms of the structural elements of women’s day meetings including food and beverage, clothing, time-space, entertainment, thriftiness, and communication; and a categorized analysis based on an in-depth view of the participants’ pre-, mid-, and post-meeting habits and activities. This study also discusses the sociocultural, psychological, and educational functions of women’s day meetings through a structural-operational analysis of the interview and participant observation data. A discussion of oral culture elements such as jokes, myths, rumors, and hearsay as well as beliefs and practices regarding folk medicine, transition periods and traditional cuisine is also included. Lastly, topics such as changes in and sustainability of women’s day meetings are discussed in detail.