Diyarbakır kuru koşullarında farklı doz ve zamanlarda yapraktan üre uygulamalarının buğdayda verim ve verim unsurlarına etkileri

Bu çalışma Diyarbakır-Çermik kuru koşullarında yetiştirilen 1 ekmeklik (Pehlivan) ve 1 makarnalık (Tüten 2002) buğday çeşidine farklı konsantrasyon (% 0-1-2-3 ve 4 ) ve farklı zamanlarda (kardeşlenme, sapa kalkma, kardeşlenme + sapa kalkma) yapraktan üre uygulamasının verim, azot ile beslenme ve kimi kalite kriterlerine olan etkilerini ortaya koymak amacı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçları her iki çeşitte de yapraktan % 4 konsantrasyonunda ürenin kardeşlenme + sapa kalkma dönemlerinde toplamda 2 kez uygulanmasının incelenen parametreler açısından en etkin uygulama olduğunu ortaya koymaktadır.

This study was carried out to evaluate of foliar urea aplications on wheat yield, quality and N nutrition. In this context a field experiment was conducted with 4 urea concentrations (control-1-2-3-4%) and 3 different times (tillering, stem elongation, tillering + stem elongation) using one bread (Pehlivan) and durum wheat (Tüten 2002) as a metarial under dry conditions of Diyarbakır-Çermik. Results revealed that foliar 4% urea aplication at tillering + stem elongation stage totally two times was the most effective aplication for all examined parameters.