İnhaler kortikosteroid ve nedokromil sodyumun bronşial aşırı yanıt üzerine uzun süreli etkileri

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorBayındır, Ülkü
dc.contributor.authorAcar, Aysel
dc.date.accessioned2024-08-19T19:40:12Z
dc.date.available2024-08-19T19:40:12Z
dc.date.issued1996
dc.departmentEge Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalıen_US
dc.descriptionBu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.en_US
dc.description.abstractAstmanın en belirgin fonksiyonel özelliği bronşial aşırı yanıttır. Tipik öyküsü olan hastalarda astma tanısı kolaydır. Fakat hasta son derece atipik semptomlar ile karşımıza çıkabilir. Metakolin bronş provokasyon testi atipik semptomları olan hastalarda erken tanıya yardımcı olabilir. Böyle hastalarda bronş provokasyon testleri ile astma tanısına yaklaşmak olasıdır. Ancak bu testlerde BAY saptanması kesin astma demek değildir. Bu hastalarda bir süre uygun tedavi ile klinik semptomlar, solunum fonksiyonları izlenmeli ve provokasyon testleri tekrarlanmalıdır. Tedaviye uygun yanıt alındığında astma tanısından söz edilebilir. Böylece tedaviye erken başlanması astmamn prognozunun iyileşmesine katkıda bulunabilir. Astmada inhaler steroidleıin ne kadar süre ile kullanılması gerektiği konusunda kesin bir bilgi yoktur. Daha uzun sürede bu ilaçların astmaya iyi etkilerinin devam edebileceği söylenebilir. Ancak uzun sürede özellikle 1 mg/gün üzerindeki dozlarda çeşitli yan etkileri ortaya çıkmaktadır. Bunlar hipotalamik- pituiter-adrenal fonksiyona etkiler, kemik metabolizması ve büyümede gecikme gibi önemli etkilerdir. Hafif- orta şiddetteki astmalı hastalarda şimdiye kadar bilinen önemli yan etkisi olmayan ve etkinliği kanıtlanmış olan nedokromil sodyumun tercih edilmesi akla gelebilir. Fakat bu ilaç ile uzun süreli klinik çalışmalar azdır. Bu çalışmada daha önceden astma tanısı almış 16 hasta ve yakınmaları ile astma tanısı düşünülen 21 hastada bronşial aşın yanıt saptanmıştır. Bu hastalara 1 mg/gün inhaler steroid veya 32 mg/gün nedokromil sodyum olmak üzere tedaviye başlanmıştır. Atipik semptomlan olan ve tedaviye klinik ve BAVda azalma yanıtı veren hastalar astmatik olarak kabul edilmiştir. Sonuç olarak bu çalışmada inhaler steroid ve nedokromil sodyumun astmalı hastalarda BAY seviyesini azalttığı ve bu azalmanın klinik iyileşme ile paralel olduğu görülmüştür. Hafif astmalı hastalarda her iki ilacın da erken dönemde başlanmasının astmanın uzun süreli kontrolünde benzer etkinlikte olacağı sonucuna varılmıştıren_US
dc.identifier.endpage36en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/85507
dc.identifier.yoktezid59218en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherEge Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessen_US
dc.subjectGöğüs Hastalıklarıen_US
dc.subjectChest Diseasesen_US
dc.subjectAdrenal korteks hormonlarıen_US
dc.subjectAdrenal cortex hormonesen_US
dc.subjectAstımen_US
dc.subjectAsthmaen_US
dc.subjectBronşiyal provokasyon testlerien_US
dc.subjectBronchial provocation testsen_US
dc.titleİnhaler kortikosteroid ve nedokromil sodyumun bronşial aşırı yanıt üzerine uzun süreli etkilerien_US
dc.typeSpecialist Thesisen_US

Dosyalar

Koleksiyon

Tıp Fakültesi Uzmanlık Tezleri Koleksiyonu