Majör depresyon tanılı gençlerde fluoksetin tedavisinin enerji yorgunluk belirtileri üzerine etkileri: Gözlemsel bir çalışma
Küçük Resim Yok
Tarih
2006
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Hemen hemen tüm depresif hastalar gün içinde yorgunluk ve eneıji kaybından yakınmaktadırlar. Özellikle sedasyon böyle hastalarda önemli bir sorundur. Bu yüzden sedatif olmayan antidepresan seçimi göz önüne alınmalıdır. Bu nedenle, bu çalışmada gençlerde depresyonla ilişkili enerji bozukluklarında fluoksetinin klinik etkinliğini geriye dönük olarak değerlendirmek amaçlanmıştır. Yöntem: 13-18 yaş arasındaki 49 depresif gencin değerlendirilmesinde Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği (HDDÖ), HDDÖ Retardasy on faktörü, Genel Klinik İzlenim-Şiddet Ölçeği, Hasta Genel Îzlenim-Şiddet Ölçeği, Görsel Analog Ölçeği ve Enerji ve Yorgunluk Alt Ölçeği kullanılmıştır. Hastalar tedavinin 4., 8. ve 12. haftasında değerlendirilmiştir. Sonuçlar: HDDÖ toplam puanlarında 12, haftada (8,82±5.,87) başlangıca göre (23,05±5,43) anlamlı derecede azalma belirlenmiştir. HDDÖ Retardasyon faktör puanları 12. haftada (3.86) başlangıca göre (1.37) anlamlı derecede azalmıştır. Benzer şekilde, Görsel Analog Ölçeği ve Enerji ve Yorgunluk Alt Ölçeği toplam puanlarında 12. haftada (6,9 ve 6.22, sırasıyla) başlangıca (2.09 ve 2.33, sırasıyla) göre anlamlı bir artış saptanmıştır. Lojistik regresyon analizinde başlangıçtaki depresyon şiddetinin etkisi kontrol edildikten sonra, HDDÖ Retardasy on faktöründeki çalışma ve etkinliklerle ilgili belirtüerdeki erken değişim ile son görüşmede remisyon ölçütünü karşılama (HDDÖ toplam puanının 8'den küçük olması) anlamlı olarak ilişkilidir. Tartışma: Doğal desende ve geriye dönük olarak yapılan bu çalışmaya göre, fluoksetin tedavisi gören genç hastalar depresyon yanı sıra enerji ve yorgunluk belirtilerinde de belirgin bir düzelme yaşamışlardır.
Almost all depressed patients complain about daily fatigue or loss of energy. In such depressed adolescents, daytime sedation is an important problem therefore the choice of nonsedating antidepressants should be considered in these adolescents' treatment. The aim of the study was to evaluate retrospectively the clinical effectiveness of fluoxetine on the depression-related energy disturbances in adolescent outpatients. Method: Forty-nine depressed adolescents aged 13-18 years were evaluated using the Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D), HAM-D Retardation factor, Clinical Global Impression of Severity Illness Scale (GCI-S), the Patient Global Impression of Severity Scale (PGI-S), Visual Analogue Scale for energy and the Energy and Fatigue facet. The patients were evaluated at 4, 8, and 12 weeks of treatment. Results: HAM-D total scores decreased from a baseline of 23.05±5.43 to 8.82±5.87 (mean±SD) after 12 weeks of treatment. HAM-D Retardation factor scores decreased progressively from a baseline mean rank of 3.86 to 1.37 at the final visit. Similarly, the Visual analogue scale and the Energy and fatigue facet scores increased significantly by week 12, from a mean rank of 2.09 at baseline up to 6.9 and from 2.33 at baseline up to 6.22 at the final visit, respectively. After controlling for initial severity of depression in our logistic regressions, meeting criteria for remission at the final visit (HAM-D <8) was significantly related to an early change in the HAM-D Retardation factor item of Work and Activities symptoms. Discussion: Results from this naturalistic and retrospective study indicated that fluoxetinetreated adolescent outpatients experienced a significant improvement in symptoms of fatigue and loss of energy as well as their overall depression.
Almost all depressed patients complain about daily fatigue or loss of energy. In such depressed adolescents, daytime sedation is an important problem therefore the choice of nonsedating antidepressants should be considered in these adolescents' treatment. The aim of the study was to evaluate retrospectively the clinical effectiveness of fluoxetine on the depression-related energy disturbances in adolescent outpatients. Method: Forty-nine depressed adolescents aged 13-18 years were evaluated using the Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D), HAM-D Retardation factor, Clinical Global Impression of Severity Illness Scale (GCI-S), the Patient Global Impression of Severity Scale (PGI-S), Visual Analogue Scale for energy and the Energy and Fatigue facet. The patients were evaluated at 4, 8, and 12 weeks of treatment. Results: HAM-D total scores decreased from a baseline of 23.05±5.43 to 8.82±5.87 (mean±SD) after 12 weeks of treatment. HAM-D Retardation factor scores decreased progressively from a baseline mean rank of 3.86 to 1.37 at the final visit. Similarly, the Visual analogue scale and the Energy and fatigue facet scores increased significantly by week 12, from a mean rank of 2.09 at baseline up to 6.9 and from 2.33 at baseline up to 6.22 at the final visit, respectively. After controlling for initial severity of depression in our logistic regressions, meeting criteria for remission at the final visit (HAM-D <8) was significantly related to an early change in the HAM-D Retardation factor item of Work and Activities symptoms. Discussion: Results from this naturalistic and retrospective study indicated that fluoxetinetreated adolescent outpatients experienced a significant improvement in symptoms of fatigue and loss of energy as well as their overall depression.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Psikoloji
Kaynak
Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
13
Sayı
3
