Yoğun bakımda yatan hastaların aile üyelerinin memnuniyet düzeyleri

Amaç: Bu araştırma yoğun bakımda hastası olan aile üyelerinin yoğun bakımdan memnuniyet düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma, bir Üniversite Hastanesi’nin Anestezi ve Reanimasyon Yoğun Bakım Ünitesinde yapıldı. Aralık 2019 - Nisan 2020 tarihleri arasında araştırmanın yapıldığı hastanenin anestezi yoğun bakım ünitesinde, hastası en az 48 saattir yatmakta olan ve araştırma kriterlerine uyan 52 hasta yakını araştırmanın örneklemini oluşturdu. Veriler “Birey Tanıtım Formu” ve “Yoğun Bakım Ünitesi Memnuniyeti Ölçeği” kullanılarak toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde; bağımsız değişkenlerin memnuiyet düzeyine etkisinin incelenmesinde, nonparametrik testler olan Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis, ileri analizler için de Dunnet T3 post hoc testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmada, yoğun bakımda yatan hastaların aile üyelerinin yaş ortalamasının 46.85±12.41 olduğu, %55,8’inin kadın, %80,7’sinin hastanın birinci derece yakını olduğu, %48,1’inin üniversite mezunu olduğu, %80,8’inin hastanın yattığı hastane ile aynı şehirde yaşadığı, %61,5’inin hastasının tüm ziyaret saatlerine gelebildiği saptandı. Aile üyelerinin yoğun bakım memnuniyet ölçeği toplam puan ortalamasının 70.4±20.2, alt boyut puan ortalamalarının bakım memnuniyeti boyutunda 60.0±16.0, bilgi memnuniyeti boyutunda 72.4±23.8 ve karar verme memnuniyeti boyutunda 73.4±22.2 olduğu belirlendi. Aile üyelerinin yaşı, cinsiyeti, ekonomik durumu ve hasta ile yakınlık derecesi yoğun bakımdan memnuniyet düzeyini etkilemediği (p>0.05), eğitim durumuna göre elde edilen toplam ölçek puan ortalamaları, “bilgi” ve “bakım memnuniyeti” alt boyut puan ortalamaları (p<0.05) arasında istatistiksel olarak fark olduğu belirlendi. Aile üyelerinin hastanın yattığı hastane ile aynı şehirde yaşama, hastayı ziyaret sıklığı, yoğun bakıma ilk geliş durumu, hastanede daha önce yatma durumu, sosyal destek aldığı kişi sayısına göre elde edilen yoğun bakımdan memnuniyet ölçeği ve alt boyut puanları arasında anlamlı fark olmadığı (p>0.05), sosyal desteği olma durumunun ise memnuniyet ölçeği karar verme memnuniyeti alt boyutu puanını etkilediği (p<0.05) saptanmıştır. Hastanın yoğun bakıma yatış nedeninin toplam ölçek ve bakım memnuniyeti boyutunda etkili olduğu (p<0.05) belirlenirken, yoğun bakımda yatış süresinin memnuniyet düzeyini etkilemediği saptanmıştır. Çalışmada aile üyeleri, hasta yakınlarının memnuniyetini arttırmak için; “hastaya uygulanan bakım ve tedavi hakkında bilgilendirmenin ve bilgilendirme sıklığının arttırılması”, “hasta bakımı ve yoğun bakım ünitesi koşullarının iyileştirilmesi”, “bekleme salonunun fiziki koşullarının iyileştirilmesi, ziyaret saatlerini beklerken yönlendirmenin arttırılması”, “ziyaret gün ve saatlerinin arttırılması” ve “hastanın aile üyesine duygusal destek sağlanması” önerilerinde bulunmuşlardır.

Objective: This research was conducted to determine the satisfaction levels of Family Members who have patients in treatment at Intensive Care Units Method: The research was conducted in the Anesthesia and Reanimation Intensive Care Unit unit of a University Hospital. The sample of the study consisted of 52 relatives of patients who had been hospitalized for at least 48 hours in the anesthesia intensive care unit of the hospital where the study was conducted between December 2019 and April 2020. The data were collected via "Individual Information Form" and " Family Satisfaction in the Intensive Care Unit survey". In evaluating the data, when the effect of independent variables on the satisfaction level was examined, Mann-Whitney U and Kruskal Wallis tests, which are among the nonparametric tests, were used. For the advanced analysis Dunnet T3 post hoc test was used. Results: In the study, it was found that the average age of family members of patients in the intensive care unit was 46.85 ± 12.41. Among them 55.8% were female, 80.7% were first-degree relatives of patients, 48.1% were university graduates, 80.8% lived in the same city of the hospital where the patient was residing. Moreover, 61.5% of the total family members of patients were able to come to all visiting hours. Additionally, it was determined that the total average score of family members on the scale of intensive care satisfaction was 70.4 ± 20.2, sub-dimension average scores in care satisfaction dimension was 60.0±16.0, while it was 72.4 ± 23.8 in the information satisfaction dimension and 73.4±22.2 on decision-making satisfaction dimension. It was also found that the age, gender, economic status of family members and the degree of affinity with the patient do not affect the level of satisfaction from intensive care (p> 0.05). On the other hand, the total scale score averages obtained by education level and obtained by the "knowledge" and "care satisfaction" sub-dimension mean scores of (p <0.05) has a statistical difference. There was no significant difference between family members living in the same city with the hospital where the patient was hospitalized, the frequency of visiting the patient, the condition of first arrival in intensive care, the previous hospitalization status, intensive care satisfaction scale based on the number of people receiving social support, and subscale scores (p>0.05).But social support was found to affect the score of the satisfaction scale decision-making satisfaction sub-dimension (p <0.05). While it was determined that the reason for the patient's hospitalization in intensive care was effective on the total scale and care satisfaction dimension (p <0.05), the length of stay in the intensive care unit does not have any affect in the satisfaction level. In the study, in order to increase the satisfaction of their experience, family members of patients had suggestions such as; "Increasing the frequency of informing about the care and treatment applied to the patient", "improving patient care and intensive care conditions" and "improving the physical conditions of the waiting room and increasing the guidance while waiting for the visit", "increasing the visiting days and hours" and " providing emotional support to the patient's family member”.