Suça yatkın ergenlerde olumlu kişilerarası ilişkiler geliştirme programının etkinliğinin incelenmesi
Yükleniyor...
Tarih
2008
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu araştırma suça yatkın ergenlerde olumlu kişilerarası ilişkileri geliştirmelerine ilişkin hazırlanan programının etkinliğini saptamak amacıyla kontrol-deney grubu olarak desenlenmiş yarı deneysel bir araştırma olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Ödemiş İlçe Karakolu Çocuk Bürosuna 2005 yılında kayıt edilmiş olan 95 ergen oluşturmuş ve evrenin tamamı örnekleme alınmıştır. Araştırmayı kabul eden 60 ergen ile araştırma yürütülmüştür. Araştırma deney ve kontrol olmak üzere iki grup ergenle yapılmıştır. 60 ergene ilk önce Bilgi Formu, Güçler ve Güçlükler Ölçeği ve Kişilerarası İlişkiler Ölçeği uygulanmıştır. Yaş, cinsiyet, aile tipi, okula devam etme durumu, devam ettiği sınıflara ve ölçeklerden aldıkları puanlarla homojenite testi yapılarak, ergenler kontrol ve deney grubu olarak ayrılmıştır. Deney grubundaki ergenlerin ölçekler yardımı ile sorunları belirlenerek, gereksinimlerine göre her birine bireysel görüşme programı hazırlanmış ve bu program çerçevesinde görüşmeler yapılmıştır. Görüşmeler yaklaşık 3 hafta, 180 saatte tamamlanmıştır. Görüşmeleri biten ergenlere ölçekler tekrar uygulanmıştır. Kontrol grubundaki ergenlere ise 3 hafta sonra ölçekler tekrar uygulanmıştır. Toplanan bütün veriler SPSS 11.0 programında değerlendirilmiş olup, Independent t testi, Paired Simple T, Mann Whitney U, Kruskall Vallis, Wilcoxon testleri kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan ergenlerin %43.3’ü 15 yaşında, %73.3’ü erkek, %63.3’ü Ödemiş Lisesine, %60’ı Lise 2. sınıfa devam etmektedir. Ergenlerin %18.4’ü çalışmaktadır, tüm ergenlerin kavga nedeni ile okuldan disiplin cezası aldığı, yine tüm ergenlerin arkadaşlarının tahriki ile kavga ettiği bulunmuştur. Ergenlerin %93.4’ü genel olarak sağlıklarının “iyi” olduğunu ifade etmişlerdir. %81.6’sı herhangi bir yerden göç etmediklerini ve %85’i 11 yıldan fazla Ödemiş’te yaşadıklarını ifade etmektedirler. Ergenlerin %38.4’ü annesi ile sorunlarını paylaştığını, %45.0’i televizyon seyrederek ve evde oyalanarak boş zamanlarını değerlendirdiklerini ve %100’ü gelecek planının “meslek sahibi olmak” olduğunu ifade etmektedir. Ergenlerin %68.4’ü ile genel aile ilişkilerinin “iyi” olduğunu ifade etmişlerdir. Ergenlerin toplum gözü ile kendilerini nasıl algıladıkları sorulduğunda, %3.4’ü toplumun kendisini yanlış tanıdığını ifade etmektedir. Ergenlerin Güçler ve Güçlükler Anketi puan ortalamaları incelendiğinde; total güçlük skoru’nun 13.26±4.56, besleyici ilişki tarzı 30.45±7.23, zehirleyici ilişki tarzı 13.06±6.34 olarak bulunmuştur. Total güçlük skoru’nda kesme noktası 15 puan, Besleyici İlişki Tarzı ölçeğinin puan ranjı: 0-48, Zehirleyici İlişki Tarzı alt ölçeğinin puan ranjı ise; 0-45 olduğu düşünüldüğünde ergenlerin “normal” sınırlarda puan aldığı saptanmıştır. Deney grubundaki ergenlerde girişim sonrasında öncesine göre total güçlük skorunda ve zehirleyici ilişki tarzında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalma (p<0.05), sosyal davranışlarda ve besleyici ilişki tarzında artış olduğu bulunmuştur (p<0.05). Kontrol grubunda ise herhangi bir girişim yapılamadığı için anlamlı düzeyde değişim olmamıştır (p>0.05) Sonuç olarak deney grubuna uygulanan programın ergenlerin problemlerin azalmasını ve olumlu kişilerarası ilişkiler geliştirilmesini sağladığı bulunmuştur. Ergenlerin sosyo-demografik özelliklerine göre programdan yaralanma düzeyleri incelendiğinde; kızların, 15 yaşında olan, aile içi ilişkileri orta-kötü ve toplumun kendilerini yanlış tanımladığına ilişkin algıları olan ergenlerin bu programdan daha fazla yararlandığı görülmüştür. Bu bulgular ışığında aile ve öğretmenlere ergenin psikososyal sorunlarını fark etmeleri ve çözmeleri için onlara destek olmaları önerilmiştir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Psikiyatri Hemşireliği A.B.D.
