Sinemasal anlamın oluşumunda mekanın etkisi ve 2000 sonrası Türk sinemasında mekan kullanımı
| dc.contributor.advisor | Yumlu, Konca | |
| dc.contributor.author | Özer, Yavuz | |
| dc.date.accessioned | 2019-03-08T09:11:40Z | |
| dc.date.available | 2019-03-08T09:11:40Z | |
| dc.date.issued | 2013 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü | en_US |
| dc.description.abstract | İnsanın yaşadığı dünyanın sonsuzluğunu ve kendi varlığını anlamlandırma çabasının bir ürünü olan mekân; sadece yaşanılan yer, hayatta kalma ve sosyalleşme amacıyla kurulan sınırlı alan anlamlarından daha fazlasını içermektedir. İnsanın yeryüzünde var olabilmek için oluşturduğu mekân, zamanla onun diğer canlılardan farklı olarak düşünme yeteneği sayesinde hayat verdiği biçimleri etkilemektedir. Böylece mimari tanımlarının dışında, mekân toplumsal ve kültürel yeni anlamlar kazanmaktadır. Toplumsal yaşamı sağlayan mekân, toplumsal yaşamı etkileyerek kültürün üretilmesinde rol oynar. Bu anlamıyla; soyut kültürün somut dışavurumudur. Tüm sanatsal anlatılar anlamlarını aktarabilmek için mekâna ihtiyaç duyarlar. Sanatsal mekân hem formun sınırlandırılmış bir çerçeve ile sunulmasında, hem de gerçek mekânların yeni anlamlar ile dönüştürülmesini sağlar. Sinema; modern bir sanat olarak, kendinden önceki sanatlardan izler taşımaktadır. Onun görsel ve işitsel çok boyutlu tekniği, bu etkileşimin kapsamını da genişletmektedir. Diğer sanatların mekânı oluşturma özelliklerini kullanan sinema, gerçekçiliğe yakınlığı, devinim imkânları ile mekânı çok yönlü kullanabilmektedir. Türk sineması, geçmiş geleneksel sanatların mekânı kullanım karakteristiklerinden beslenmektedir. Uzun yıllar bu etkileşim, sözlü kültürün ağırlıklı olduğu geleneksel anlayışın yeni bir sanat olan sinemaya olduğu gibi aktarılmasından ibaret olmuştur. Yeşilçam sinemasının kalıplara dayanan tekrarlarına karşı, dönemler içinde bireysel anlatımları ile yönetmenler sinemasal mekânın kullanımında yenilik arayışlarında bulunsalar da, tekdüze anlatımı kıramamışlardır. 2000 sonrasında Türk sinemasında mekân kullanımının farklılaştığı görülmektedir. Bu dönemde film üretimindeki artışın yanı sıra, mekân kullanımında kendi anlatım dillerini oluşturma çabasındaki yönetmenlerin ortaya çıktığı görülmektedir. Bu yönetmenlerin oluşturdukları kişisel sinema ile mekân kullanımı, geçmiş yıllardaki Türk sinemasına göre önemli farklılıklar ve yenilikler kazanmıştır. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/6992 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Türk Sineması, Mekân, Geleneksel Kültür, Çokkültürlülük. | en_US |
| dc.subject | Turkish Cinema, Space, Traditional Culture, Multiculturalism. | en_US |
| dc.subject | Radyo Televizyon ve Sinema A.B.D. | en_US |
| dc.title | Sinemasal anlamın oluşumunda mekanın etkisi ve 2000 sonrası Türk sinemasında mekan kullanımı | en_US |
| dc.type | Doctoral Thesis | en_US |
