18. yüzyılın ilk yarısında Osmanlı-İran siyasi ilişkileri (1703-1747)

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorAka, İsmail
dc.contributor.authorKülbilge, İlker
dc.date.accessioned2024-08-19T19:52:12Z
dc.date.available2024-08-19T19:52:12Z
dc.date.issued2010
dc.departmentEge Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Ana Bilim Dalıen_US
dc.description.abstractAfgan ve Lezgi isyanları ile dağılmanın eşiğine gelen Safevi Devleti'nin topraklarına, 1722 yılında Rusya'nın müdahale etmesi; Osmanlı Devleti'nin de 1723 yılında Safevi topraklarını işgale başlamasına yol açmıştı. Osmanlı kuvvetleri kısa sürede Safevi Devleti'nin batısındaki Tiflis, Gence, Revan, Tebriz, Hemedan ve Kirmanşahan gibi bölgeleri işgal etti. Osmanlı Devleti, bu devrede her ne kadar İsfahan'ı ele geçirmiş olan Afganlılarla ile çatışmaya girdiyse de, bu çatışma 1727'de yapılan barış antlaşması ile sona erdi ve Osmanlı Devlet'i işgal ettiği Safevi topraklarınıelinde tutmaya devam etti. . Nadir'in ortaya çıkması ve II. Tahmasb ile işbirliği yapması Osmanlı Devleti'nin İran macerasının ikinci aşamasını teşkil eder. Nadir, Afganlıları 1729'da Safevi topraklarından çıkardı ve II. Tahmasb'ın İsfahan'da tahta çıkmasını sağladı. Ardından Osmanlı Devleti ile giriştiği mücadelede hem Osmanlı kuvvetlerini Safevi topraklarından çıkardı, hem de Safevi hanedanını yıkıp 1736'da kendini şah ilan ettirdi. Böylece İran'da yeni bir devlet ve yeni bir hanedan kurulmuş oldu. 1736'dan sonra Nadir Şah iki hedefin peşinden koştu. Timur gibi Hindistan'ıfethetmek ve Caferiliği beşinci mezhep olarak Osmanlı Devleti'ne kabul ettirmek. 1738-1741 arasında Hindistan ve Türkistan seferlerinden sonra tekrar batıya dönen Nadir Şah, 1746 yılına kadar Caferiliği Osmanlı Devleti'ne kabul ettirmek için savaştı. Musul ve Kars'ı kuşattı, ancak başarılı olamadı. Sonunda, 1746'da Osmanlı Devleti ile Kerden barış antlaşmasını imzalayarak savaşa son verdi. Osmanlı Devleti'nin 1723'de başlayan İran macerası Osmanlı Devleti'ne hiçbir yarar sağlamadı. İran'da ise 221 yıllık Safevi Devleti'ni yıkılmış, yerine yeni bir devlet ve hanedan kurulmuştuen_US
dc.description.abstractIn 1722, the Russian intervention to the Safavid territory, which was on the verge of disintegration due to the Afghan and Lezgi uprisings, led the Ottomans to start invading Safavis land in 1723. In a short while, the Ottoman forces occupied some regions in the west of Safavid Empire such as Tbilisi, Gence, Revan, Tabriz, Hamadan and Kermanshah. The Ottoman Empire, in that period, clashed also with the Afghanis who captured Esfahan. Nevertheless, it ended in 1724 with a peace treaty and the Ottoman Empire kept holding the Safavid Land captured previously. The emergence of Nader and his cooperation with Tahmasb II formed the second phase of the Ottoman Empire's adventure in Iran. Nader expelled the Afghanis from Safavid land in 1729 and enabled Tahmasb II to succeed to the throne in Esfahan. After that, he both expelled the Ottoman forces from Safavid territory and removed Safavid dynasty, having himself announced as the shah in 1736. Thus, a new state and a new dynasty were established in Iran. After 1736, Nader pursued two goals: to conquer India as Timurid did and to have the Ottoman Empire accept Jafaria as the fifth sect. Following the expeditions to India and Turkistan between 1738 and 1741, Nader Shah headed towards the west again and fought the Ottoman until 1746 for the purpose making them accept Jafaria. Although he laid siege to Mosul and Kars, he did not succeed. Eventually, he ended the war with the Ottoman Empire by signing the Treaty of Kerden in 1746. The Iranian venture of the Ottoman Empire, which started in 1723, provided no benefit to the empire. In Iran, on the other hand, the 221-year-old Safavid crown came to an end, giving way to a new state and a new dynasty.en_US
dc.identifier.endpage323en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=ZeTyprYuef2HkaF3xt4wYkboMMAZtTJ5bMadEZ_MhuiZUZjz9Q_Kpj6Le948reVY
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/88638
dc.identifier.yoktezid264034en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherEge Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectTarihen_US
dc.subjectHistoryen_US
dc.subjectUluslararası İlişkileren_US
dc.subjectInternational Relationsen_US
dc.subjectOsmanlı Devletien_US
dc.subjectOttoman Stateen_US
dc.subjectOsmanlı Dönemien_US
dc.subjectOttoman Perioden_US
dc.subjectSiyasi ilişkileren_US
dc.subjectPolitical relationsen_US
dc.subjectTürk-İran ilişkilerien_US
dc.subjectTurkish-Iran relationsen_US
dc.subjectİranen_US
dc.subjectIranen_US
dc.title18. yüzyılın ilk yarısında Osmanlı-İran siyasi ilişkileri (1703-1747)en_US
dc.title.alternativeOttoman-İran political relations in the first half of the eighteenth century (1703-1747)en_US
dc.typeDoctoral Thesisen_US

Dosyalar

Koleksiyon

Sosyal Bilimler Enstitüsü Tez Koleksiyonu