Annelerin tamamlayıcı beslenme hakkındaki tutum ve yaklaşımları

dc.contributor.authorKoç, Feyza
dc.contributor.authorGökçe, Şule
dc.contributor.authorŞenyazar, Gizem
dc.date.accessioned2023-01-12T20:30:36Z
dc.date.available2023-01-12T20:30:36Z
dc.date.issued2021
dc.departmentN/A/Departmenten_US
dc.description.abstractAmaç: Beslenme özellikle ilk bir yaş için sağlıklı büyüme ve gelişmede en önemli unsurdur. Çalışmada annelerin bebeklerini ne kadar süre sadece anne sütüyle beslediklerini, tamamlayıcı beslenmeye ne zaman başladıklarını ve tamamlayıcı beslenmeye geçişte kararlarını etkileyen faktörleri saptamak amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya, 12-36 ay arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde Sosyal Pediatri, Genel Pediatri ve diğer polikliniklerde takibe alınmış toplam 300 olgu dahil edildi. Yazılı onam formu alındıktan sonra anneler ile tek tek ve yüz yüze görüşülerek hazırlanmış anket formu dolduruldu. Bulgular: Çalışmaya 174 (%58) erkek, 126 (%42) kız olmak üzere toplam 300 çocuk dahil edildi. Olguların yaş ortalaması 22,5±7,8 ay idi. Çalışmada yer alan 293 (%97,7) bebek doğumdan sonraki ilk 24 saat içinde anne sütü almıştı, fakat tek başına anne sütü ile başlama oranı %78,3 idi (n=235). Sadece anne sütü ile beslenme süresi ortalama 4±2,5 aydı. İlk 6 ayda sadece anne sütü ile beslenme oranı ise %47,7 idi. Annelerin ilk 24 saat içinde anne sütü verme eğilimi yüksek iken, sadece anne sütü verme oranı yeterli düzeyde değildi. Anne sütüne ek olarak doğumda formül mamaların da yüksek düzeyde verildiği gözlendi. Toplam anne sütü alma süresi 14±7,8 ay, tamamlayıcı beslenmeye başlama yaş ortalaması ise 5,6±1,2 aydı ve %29,3'üne 6. aydan önce tamamlayıcı beslenme başlanmıştı. Annelere 6. aydan önce niçin tamamlayıcı beslenmeye başladıkları sorulduğunda, en yaygın cevap “Tattırmak amaçlı” (%37,5) idi. Sonuç: Çalışmamız annelerin anne sütü konusunda istekli olduklarını fakat tatlandırma isteği, bebeğin emmeyi reddettiği düşüncesi, anne sütünün yetmediği düşüncesi, bebeğin sürekli ağlaması gibi çeşitli nedenler ile farklı beslenme şekillerini denediklerini göstermiştir. Çalışmamızda her ne kadar oran düşük gözükse de tamamlayıcı beslenmeye hala erken başlanmaktadır. Anne eğitiminin doğumdan önce ve sonrasında da devam edilmesi, beslenme konusunda annelerin bilgi düzeylerinin arttırılması gerekmektedir.en_US
dc.identifier.doi10.31362/patd.862333
dc.identifier.endpage845en_US
dc.identifier.issn1309-9833
dc.identifier.issn1308-0865
dc.identifier.issue4en_US
dc.identifier.startpage836en_US
dc.identifier.trdizinid504289en_US
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.31362/patd.862333
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/504289
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/80834
dc.identifier.volume14en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofPamukkale Tıp Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleAnnelerin tamamlayıcı beslenme hakkındaki tutum ve yaklaşımlarıen_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar