Bir sualtı ragbi müsabakasının kan nitrik oksit düzeyleri üzerine etkisi

Giriş ve Amaç: Sualtı ragbisi gibi hipoksik stres koşullarındaki egzersizlerde Nitrik oksit (NO) çokça üretilebilir ve bu spor dalındaki performansda da önemli rol oynayabilir. Bu çalışmada, temel olarak, iyi antrene erkek sualtı ragbi oyuncularında, bir Sualtı Ragbi oyununun kan NO düzeyleri üzerine etkileri ve ayrıca solunum fonksiyon kapasiteleri ile NO arasındaki ilişkilerin araştırılması planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18-40 yaş (23.4±7.5) arası, antrene 22 erkek Sualtı Ragbi oyuncusu katıldı. Fiziksel ve fizyolojik (dip testi ve solunum fonksiyon testleri) ölçümler yapıldı. Katılımcılardan, akşam yemekten 3-4 saat sonra, 19.00'da yapılan bir müsabakanın 10-15 dk öncesi ve sonrasında venöz kan örnekleri alındı. oksidatif stres göstergeleri olarak; Serum NO, total antioksidan statüsü (TAS), total oksidan statüsü (TOS), oksidatif stres indeksi (OSİ=TOS/TAS), okside LDL (OxLDL), paraoksonaz 1 (PON1), tuzla stimüle edilmiş PON1 (TSPON1) ve arilesteraz (AREST) enzim aktiviteleri, PON1, PON2 ve PON3 enzimlerinin protein düzeyleri, ürik asit (UA), albümin (ALB), kas hasarı göstergeleri olarak; alanin amino transferaz (ALT), aspartat amino trasferaz (AST), gama glutamil transferaz (GGT), laktat dehidrogenaz (LDH), kreatin kinaz (CK) ölçümleri yapıldı. Ayrıca gönüllülerin genel sağlık durumları hakkında bilgi edinmek amacıyla serum biyokimya profilleri; hemogram, demir, demir bağlama, total demir bağlama kapasitesi (TDBK) ve ferritin (FER) düzeyleri, glikoz, üre, total protein, globulin, kreatinin, sodyum, potasyum ve klor parametrelerinin ölçümleri yapıldı. Bulgular: Kan NO değerinin maç öncesi ve sonrası değerleri arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Ancak, maç sonrası TOS (p=0,000), OSİ ve OxLDL düzeyleri ile PON1 ve PON3 enzimlerinin protein düzeyleri maç öncesine göre anlamlı olarak düştü. Maç sonrası TAS değeri, PON1 ve AREST aktiviteleri ve PON2 protein düzeyleri ve CK (p=0,000), LDH (p=0,008), AST (p=0,007) ve WBC (p=0,000) değerleri maç öncesi değerlerine göre anlamlı olarak arttı. Maç öncesi NO seviyesi ve maksimal ekspiratuar akım (MEF25) arasında (r =-0.504, p=0.017) anlamlı negatif zayıf ilişkiler bulundu. Ancak, NO ile diğer spirometrik parametreler: maksimal istemli ventilasyon (MVV), zorlu vital kapasite (FVC), pik ekspiratuar akım (PEF), anaerobik bir performans parametresi olan DT ve aerobik performans parametreleri: oksijen kullanımı, kardiyak output, kalp atım hacmi, arteriyel oksijen satürasyonu, arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı. Sonuç: Sualtı Rragbi müsabakasının kan NO düzeyleri üzerine anlamlı bir etkisi bulunmadı. Sonuçların böyle bulunmasinda; kronik Sualtı Ragbi antrenmanları sonucu oluşan; NO'nun da rol aldığı, potansiyel bir vazodilatör rezervin de rolü olabilir. Bazal kan NO düzeyleri ile aerobik ve anaerobik dayanıklılık ve solunum performans parametreleri arasında önemli bir ilinti bulunmadı. Bunda, Sualtı Ragbi sporunun hipoksik ve anaerobik doğasının rolü olabilir. Bu sporcularda Sualtı Ragbi maçının oksidatif ve atherosklerotik bir risk yaratmadığı söylenebilir.