Bazı idris (Prunus mahaleb L.) genotiplerinin morfolojik ve moleküler karakterizasyonu
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2009
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Türkiye idris tiplerinin doğal yayılma alanı içinde bulunduğundan genetik varyabilitesi çok geniş zengin bir populasyona sahiptir. İdrisin çiçek, yaprak ve meyvelerinden tıpta yararlanıldığı gibi, meyveleri jöle, pestil, şekerleme ve alkollü içki yapımında kullanılmaktadır. Meyvecilik açısından en önemli özelliği ise, kiraz ve vişne için anaç olarak kullanımıdır. Bu çalışma ile Türkiye’de bulunan idris tipleri morfolojik ve moleküler düzeyde belirlenerek aralarındaki farklılıklar ortaya konmuştur. Morfolojik verilere dayanarak 60 idris genotipinde oluşturulan dendrogramda 4 ana grup oluşmuş, 3 grubu kara idris genotipleri oluştururken, bir grubu da sarı idris genotipleri oluşturmuş, sarı ve kara idrisler birbirinden ayrılarak dendogramda yer almıştır. SSR analizlerinde, kiraz, şeftali ve kayısıdan seçilen 36 primer çiftinden, 28’inde amplifikasyon gerçekleşmiştir. Altmış idris genotipi üzerinde yapılan değerlendirmede, toplam 105 bant elde edilmiş ve bu bantlardan 19’u monomorfik, 86’sı polimorfik bulunmuş, lokus başına düşen ortalama allel sayısı 3.9 olarak belirlenmiştir. SSR analizleri sonucunda genel olarak aynı yörelere ait olan genotiplerin benzerlikleri yüksek bulunmuştur. AFLP analizlerinde ise 4 primer kombinasyonu, 45 idris genotipinde kullanılmış ve 14’ü monomorfik, 98 i polimorfik olmak üzere, toplam 112 bant elde edilmiştir. SSR yöntemi ile birbirine çok yakın bulunan genotiplerin, AFLP analizleri sonucunda oluşan dendogramda uzak olduğu belirlenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, SSR metoduyla elde edilen polimorfizm seviyesi AFLP’ye göre daha yüksek bulunmuştur.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Prunus mahaleb L., idris, anaç, morfolojik özellikler, SSR, AFLP, Prunus mahaleb L., mahaleb, rootstock, morphological characteristics, SSR, AFLP, Bahçe Bitkileri A.B.D.
