İzmir Körfezi ve civarı yengeçlerinin "Brachyura" taksonomi ve ekolojisi üzerine araştırmalar
Küçük Resim Yok
Dosyalar
Tarih
1971
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
1-Bu travay, İzmir Körfezi ve civarı yengeçlerinin (Brachyura) taksonomisi ve ekolojik özelliklerini kapsar. 2-Bu maksatla İzmir Körfezi ve civarı sahillerinden 9 istasyon (Aliağa, Foça, Karaçamur, İzmir Limanı, Urla İskelesi civarı, Karaburun, Çeşme, Seferihisar ve Kuşadası) seçilmiş ve bu istasyonlardan periyodik olarak materyal alınmıştır. Ayrıca açık denizde yaşayan formlar, laboratuvar teknesiyle yapılan trol çalışmalarından ve balık ağlarından temin edilmiştir. 3-Bu araştırmalar neticesi bölgeden 41 tür yengeç tespit edilmiş olup, bunlardan beşi (P. pinotheres, B. foresti, B. sexdentatus, P. hirtellus ve M. rostrata) müstesna diğer bütün türler bölgeden ilk defa rapor edilmektedir. Bundan başka, 41 türden 24'ü daha önce Türkiye'nin Akdeniz, Karadeniz ve Marmara denizinden münferit araştırmalarla bildirilmiş olup, geri kalan 17 tür Türkiye'den ilk defa tespit edilmiş formlardır. Tavzifleri çalışmalarımız sırasında yapılan iki yengeç türü (B. foresti ve P. pestai) ile L. chiragra ve M. czerniavskii, Türkiye dahil Doğu Akdenizden ilk defa rapor edilmektedir. 4- Bölgede tespit edilen her tür ayrı ayrı ele alınmış, morfolojisi, biyolojisi ve bulundukları yerlerin ekolojik özellikleri verilmiştir. Ayrıca, her türün fotoğrafları metin sonunda levhalar halinde verilmekle beraber, türlerin ayrıntılarını gösteren şekiller metnin içinde gösterilmiştir. 5- Bölgede ekolojik noktai nazardan sadece substratum faktörü esas alındığında, yengeç türlerinin yaşadığı biotopları (çamur formasyonu gösteren biotoplar, Kayalık formasyon gösteren biotoplar, Kum formasyonu gösteren biotoplar, Zostera çayırları ve alglerin gelişmesine imkan veren kayalık biotoplar) beş grup altında müteala etmek mümkündür; ve her biotpun karakteristik türleri ile diğer türlerin dominantlık derecesi tablo ve histogramlarla gösterilmiştir. 6- Biotoplar arası müşterek türler bakımından akrabalık derecesi araştırılmış ve en yüksek akrabalığın çamur formasyonu gösteren biotoplarla, Zostera çayırları arasında (% 22,22) ve Zostera çayırları ile alglerin gelişmesine imkan veren kayalık biotoplar arasında (% 21,73) görüldüğü, buna mükabil bazı biotopların komşu biotopçla hiçbir akrabalığı olmadığı anlaşılmıştır. 7- Farklı istasyonlarda, aynı özelliğe sahip biotopların ihtiva ettiği türler, incelenmiş ve mevcut variasyonların birinci derecede substratum tipinden ve ikinci derecede hidrodinamik kuvvetlerin etkisinden ileri geldiği anlaşılmıştır. 8- Bölgede yaşayan türlerin vertikal dağılışları da incelenerek derinliğe doğru dağılış grafikleri çizilmiş ve bu duruma göre formların dağılışının: a- Hayatlarının bir kısmını suda, bir kısmını karada geçiren formlar, b- Littoral formlar, c- Derin deniz formları olmak üzere, başlıca üç grup altında mütalaa edilebileceği anlaşılmıştır. 9- Yengeçlerin, biotopu teşkil eden diğer formlarla olan ilişkileri beş grup (beslenme, kamuflaj, parazitizm, epibiont ve kommensalizm) altında mütalaa edilmiş olup, araştırma sırasında ve sonraki gözlemler metnin içinde verilmiştir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Anahtar kelime mevcut olmadığı için bu alan boş bırakılmıştır.
