Farklı materyallerden üretilen implant dayanaklarının fibroblast hücreleri üzerine sitotoksik etkilerinin araştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Diş eksikliği durumlarında implant tedavisi yaygın olarak kullanılmaktadır. İmplant, cerrahi işlem ile alt veya üst çene kemiklerinde dişsiz alana uygulanır. Bu durumda implant materyali operasyon alanında yumuşak doku ve kemik ile temas etmektedir. İmplantın yerleştirilmesiyle birlikte implant dayanağının da operasyonu takiben hemen uygulandığı tedavi protokolleri bulunmaktadır. Bu protokol uygulandığında implant dayanak materyali de operasyon alanındaki yumuşak doku yara yüzeyi ile doğrudan temas etmektedir. Bu nedenle biyouyumlu bir materyal kullanımı esas olmalıdır. Başarılı bir implant tedavisi için implant-implant dayanağı-doku ara yüzünde biyouyumluluk çok önemlidir. Biyouyumluluk, bir materyalin uygulandığı bölgede uygun biyolojik cevabı oluşturabilmesidir. Teknolojik gelişmelerle birlikte farklı yapıda ve farklı yüzey özelliklerine sahip birçok implant dayanak materyali diş hekimliği uygulamalarında yerini almıştır. Diş eksikliklerinde uygulanmakta olan implant tedavilerinde implant dayanak materyalinin seçiminde, implant dayanağını çevreleyen biyolojik ortamla uyumlu bir etkileşim sergileyecek materyalin seçilmesi esas alınmalıdır. Bu çalışmada; CAD-CAM prensibi ile kullanılan lityumdisilikat ile güçlendirilmiş cam seramik (LiSiO2), polietereterketon (PEEK), polimetilmetakrilat (PMMA), titanyum alaşım (Ti-6Al-4V) ve zirkonya (ZrO2) dayanak materyalleri kullanılmıştır. Dayanak materyallerinden hazırlanan örneklerle in vitro şartlarda fare fibroblast hücre hattı L929 kullanılmıştır. 24 saat ve 48 saat bekleme süreleriyle 1., 3. ve 7. gün alınan ortamlarla sitotoksisite analizi, apoptosis analizi, interlökin 6 (IL6), dönüştürücü büyüme faktörü- ß (transforming growth factor- ß/ TGF- ß) analizi ve reaktif oksijen türevleri (ROS) analizi yapılmıştır. Elde edilen sonuçlar istatiksel olarak değerlendirilmiştir. Analiz sonuçlarına göre kullanılan dayanak materyal gruplarında materyal ve gün açısından anlamlı farklılık bulunmamıştır. Sitotoksisite analiz sonuçlarında lityum disilikat ile güçlendirilmiş cam seramik dayanak materyali sonuçları tüm gün ve saat değerlendirmelerinde kontrol grubu değerleri ile istatistiksel olarak fark göstermemektedir. Daimi dayanak materyali olarak kullanımı güvenlidir. PEEK dayanak materyali sitotoksisite analiz sonuçları, sahip olduğu güven aralığının 3. gün 24 saat değeri dışında kontrol grubu değerlerini kapsamadığını göstermektedir. PMMA' ın laboratuvar ya da klinik ortamda hazırlanması durumunda polimerizasyon sırasında açığa çıkan artık monomer canlı hücreler için sitotoksiktir. Dayanak materyalleri CAD-CAM prensibiyle fabrikasyon olarak üretilir. PMMA' nın fabrikasyon üretimi ve preslenmesi artık monomer oluşumunu ortadan kaldırmaktadır. Bu nedenle PMMA dayanak materyalinin, uzun dönem geçici materyal olarak kullanımı uygundur. Titanyum alaşım ve zirkonya dayanak materyalleri analiz sonuçlarına göre güvenli kabul edilmişlerdir. Çalışmada kullanılan dayanak materyallerinin hiçbiri fibroblast hücreleri için sitotoksik olarak değerlendirilmemekte; IL6, TGF- ß salınımı, ROS aktivitesi ve apoptoz testlerinde kontrol grubu ile benzer değerler göstermektedir. Bu nedenle klinik pratiğinde güvenle kullanılabilecekleri sonucuna ulaşılmıştır.;Dental implant; dayanak; sitotoksisite; dişeti fibroblastı; hücre canlılığı; apoptoz.;Dental implants; abutment; cytotoxicity; gingival fibroblasts; cell viability; apoptosis.
Açıklama
Hekimliği Fakültesi, Protetik Diş Tedavisi A.B.D. Araştırma Projesi
Araştırma Projesi elektronik ortamda bulunmaktadır.
Araştırma Projesi elektronik ortamda bulunmaktadır.
