Ergen annelerde ebeveynlik yeterliliğinin arttırılmasında ilişkisel-gelişimsel yaklaşım modelinin uygulanması
Yükleniyor...
Tarih
2007
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu araştırma, ergen annelerde ebeveynlik yeterliliğinin arttırılmasında uygulanan ilişkisel gelişimsel yaklaşım modelinin maternal bağlanma, doğum sonrası depresyon ve çocuklarda yaşa uygun gelişim üzerine etkilerini belirlemek amacıyla deneysel olarak planlanmıştır . Araştırma, 15 Kasım 2006-30 Nisan 2007 tarihleri arasında, İzmir İli Bornova Sağlık Grup Başkanlığı’na bağlı Doğanlar, Naldöken, Çamdibi 2 No’lu, Kızılay, Osmangazi Seher Şükrü Ergil ve Mevlana Sağlık Ocaklarında kayıtlı olan ergen anneler (14-19 yaş) üzerinde yürütülmüştür. Bornova Sağlık Grup Başkanlığına bağlı Sağlık Ocakları yöre halkının sosyoekonomik düzeyleri göz önünde bulundurularak, olasılıksız örneklem yöntemlerinden amaca uygun (purposive) örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Araştırma verileri, kalitatif ve kantitatif veri toplama yöntemleri kullanılarak toplanmıştır. Kalitatif veri toplama yöntemlerinden görüşme ve gözlem, kantitatif veri toplama yöntemlerinden ise anket formu kullanılmıştır. Çalışma (N=15) ve kontrol grubu (N=15) annelere “Anne-Bebek Tanıtım Formu”, “Maternal Bağlanma Ölçeği”,“Beck Depresyon Envanteri” ve “Ankara Gelişim Tarama Envanteri” uygulanmıştır. Ek olarak, çalışma grubundaki annelerin Doğum Öncesi Dönem, Bebek Bakımı, Ebeveynlik ve Toplantılar İle İlgili Görüşleri İncelenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen veriler SPSS 15.0 paket programı kullanılarak sayı-yüzde, ki kare, Studen t testi, Kruskal-Wallis testi, Mann Whitney U testi, Wilcoxon Signed Ranks Testi ile değerlendirilmiştir. Çalışma grubundaki annelerin altıncı ay Maternal Bağlanma Ölçeği puan ortalamalarında (M=98.00) birinci ay puan ortalamalarına (M=95.00) oranla yükselme olurken, kontrol grubu annelerin altıncı ay puan ortalamaları (M=91.00), birinci ay puan ortalamalarına (M=93.00) oranla azalmıştır ancak istatistiksel olarak iki grup arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0.05). Çalışma grubundaki annelerin altıncı ay Beck Depresyon Envanteri puan ortalamalarında (M=7.00) birinci ay puan ortalamalarına (M=12.00) oranla azalma olurken, kontrol grubu annelerin altıncı ay puan ortalamaları (M=12.00), birinci ay puan ortalamalarına göre (M=12.00) aynı kalmış ancak çalışma ve kontrol grubu puan ortalamaları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0.05). Çalışma ve kontrol grubu annelerin bebeklerinin birinci ve altıncı ay toplam ve alt test Ankara Gelişim Tarama Envanteri puan ortalamaları arasındaki fark çalışma grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Sonuç olarak, ebeveynlerin yeterliliğini arttırmak üzere uygulanan ilişkisel gelişimsel yaklaşım modeli; başta bebeklerin yaşa uygun gelişim göstermelerini sağlayarak annelerde güven duygusunun artmasına, bebek bakımı ile ilgili deneyim kazanmalarına, annelerin kendilerini ifade etmesine, bebekleri ile aralarındaki ilişkinin gelişmesine ve bebeklerini daha iyi anlamalarına yardımcı olmuştur.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Ergen, Ebeveynlik Yeterliliği, İlişkisel-Gelişimsel Yaklaşım, Maternal Bağlanma, Postpartum Depresyon, Bebek Gelişimi., Adolescent, Parental Sufficiency, Relational-Developmental Approach Model, Maternal Attachment, Postpartum Depression, Infant Development., Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği A.B.D.
