Şap hastalığına karşı DNA aşı modeli geliştirilmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2011
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Şap hastalığı, şap virüsünün neden olduğu çift tırnaklı çiftlik hayvanlarının çok bulaşıcı bir hastalığıdır. Şap hastalığı, ekonomik olarak Türkiye ve şap virüsünün endemik olduğu pek çok ülkede, en önemli hayvan sağlığı problemidir. Bu çalışmanın amacı, şap virüsüne karşı bir DNA aşı modeli geliştirilmesidir. Bu amaçla, çift promotorlu pIRESEGFP DNA aşı vektörü kullanılmıştır. pIRESEGFP vektörünün ilk promotoru sonrasına ScFv gen bölgesi ile şap virüsü B ve T hücre epitopları, ikinci promotoru sonrasına ise Bcl-xL anti-apoptotik proteini gen bölgeleri eklenmiştir. Böylece, pIRES2EGFP/ScFvBCBOTCTC/Bcl-xL DNA aşı vektörü oluşturulmuştur. ScFv, dendritik hücrelere özgü bir monoklonal antikorun tek zincirli değişken bölgesidir. Bu çalışmada şap virüsü antijenik epitopları ile füzyon şeklinde eksprese edilmekte antijenlerin dendritik hücrelere hedeflenmesini sağlamak için DNA aşı vektöründe kullanılmaktadır. Bunun yanında, DNA aşı vektörüne, aşılanan hücrelerin yaşam ömrünün uzatılması amacıyla Bcl-xL anti-apoptotik proteini eklenmiştir. İşlemler sonucunda, Bcl-xL anti-apoptotik proteinini eksprese eden hücrelerde, şap virüsü antijenik epitoplarının uzun süreli ekspresyonunun sağlanması ve hayvan modelinde, şap virüsü antijenik epitoplarına karşı gelişen bağışık yanıtın arttırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmada geliştirilen DNA aşısı ve kontrol vektörleri kullanılarak DNA aşı vektörünün etkinliği in vitro hücre kültüründe ve in vivo hayvan modelinde belirlenmiştir. İn vitro hücre kültüründe, DNA aşı vektörü ile transfeksiyon sonrası, Bcl-xL anti-apoptotik proteinin ve ScFv proteini ile füzyon şeklinde şap virüsü epitoplarının ekspresyonu Western blot analizi ile gösterilmiştir. Bcl-xL antiapoptotik proteininin etkilerinin gösterilmesi için serum yoksunluğu ile apoptozis uyarılmış ve aktive kaspaz 3 oranı akış sitometrisi ile ölçülmüş Bcl-xL antiapoptotik protein ekspresyonunun transfekte hücrelerde ölüm sürecini geciktirdiği gösterilmiştir. Farelerde yapılan in vivo hayvan denemelerinde salgısal bağışık yanıt, serum nötralizasyon testi ve peptit ELISA ile hücresel bağışık yanıtlar ise akış sitometrisi ile CD4+ ve CD8+ T lenfositlere ait hücre içi IFN-γ ve IL-4 salgılayan hücre oranının saptanması, sitokin ELISA ile hücre dışına salgılanan IFN-γ ve IL-4 miktarlarının tayini ile belirlenmiştir. Geliştirilen DNA aşı modelinin etkinliğinin araştırılması için farklı fare gruplarına sadece DNA aşısı, DNA aşısı sonrası son doz olarak peptit aşısı veya sadece peptit aşısı uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre CD4+ ve CD8+ T lenfositlere ait hücre içi IFN-γ salgılanmasının en güçlü şekilde DNA aşısı ve ikinci en yoğun olarak da DNA aşısı sonrası soz doz olarak uygulanan peptit aşısı ile sağlanması, şap virüsüne karşı hücresel bağışık yanıtın başlıca DNA aşısı tarafından uyarıldığını göstermektedir. Bu çalışmada elde edilen veriler ışığında, şap virüsüne karşı nötralizan antikor, özgün IgG2a antikoru, CD4+ ve CD8+ T lenfositlere ait hücre içi IFN-γ salgılanan geniş yelpazeli bir bağışık yanıt oluşturulması istendiğinde, öncelikle DNA aşısı ile hücresel bağışık yanıtın oluşturulması ve sonrasında oluşan hücresel bağışık yanıtın DNA aşısı sonrası son doz olarak peptit aşısının uygulanması ile salgısal yönünün güçlendirilmesinin önemli olacağı sonucuna varılmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
DNA aşısı, Bcl-xL anti-apoptotik protein, Şap hastalığı, Şap virüsü., DNA vaccine, Bcl-xL anti-apoptotic protein, Foot and Mouth Disease (FMD), Foot and Mouth Disease Virus (FMDV)., Biyomühendislik A.B.D.
