Hybrid Retraction Spring'in maksiller dişler üzerine etkilerinin dijital fark radyografisi ile incelenmesi
Yükleniyor...
Tarih
2009
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
AMAÇ: Hybrid Retraction Spring (HRS)’in maksiller kanin distalizasyonu sonrasında maksiller dislerde olusturdugu etkilerin degerlendirilmesi. GEREÇ ve YÖNTEM: Bu çalısma; daimi dentisyon döneminde, iskeletsel Sınıf II, dissel Sınıf II Divizyon 1 anomalisi gösteren, dental arkları düzgün, maksiller darlık nedeniyle posterior çapraz kapanısı olmayan, maksiller ve mandibuler ark uzunlukları arasında fark bulunan, overjet miktarı artmıs, dik yön gelisimi normal veya hiperdiverjan, büyüme-gelisimini tamamlamıs, TME düzensizligi bulunmayan 20 hasta üzerinde gerçeklestirilmistir. HRS uygulanmadan önce ve uygulandıktan sonra, lateral sefalometrik filmler, ortopatomogramlar, oklüzal ve periapikal filmler çekilmis, model ve fotograf kayıtları alınmıstır. Her aktivasyondan sonra VAS içeren kagıt hastaya verilmis ve 10 günlük süre için HRS’den kaynaklı rahatsızlık derecelerini belirtmeleri istenmistir. skeletsel ve dissel ölçümler lateral sefalometrik filmler üzerinde, tipping dereceleri ortopantomogram üzerinde, rotasyon miktarları model üzerinde gerçeklestirilen ölçümlerle belirlenmistir. DFR teknigi, lateral sefalometrik ve oklüzal filmler üzerinde uygulanmıs ve bu görüntüler üzerinde lineer ölçümler gerçeklestirilmistir. Periapikal filmler kullanılarak basarılı DFR görüntüleri elde edilemediginden bunlar üzerinde ölçüm de gerçeklestirilememistir. Uygulama öncesi ve sonrası tüm ölçümler “eslestirilmis t testi” ile karsılastırılmıstır. VAS ölçümleri için “ikili karsılastırma yöntemi” ve “Bonferroni testi” uygulanmıstır. Uygulama öncesi ve sonrası ölçümlerin farkı ve DFR bulguları için “Pearson korelasyon testi” uygulanmıstır. BULGULAR: HRS ile kanin diste distalizasyon, tipping ve uzama, keserlerde retrüzyon, tipping ve uzama, ankraj bölgesinde mezyalizasyon, kanin ve molar dislerde rotasyon ve interkanin mesafede artıs, overjet miktarında azalma, overbite miktarında artıs, oklüzal düzlemde saat yönünde rotasyon tespit edilmistir. DFR bulguları ve konvansiyonel ölçümler, birbirine paralel sonuçlar vermistir. VAS degerlerinin, en yüksek degere ilk aktivasyondan sonra ulastıgı belirlenmistir. SONUÇ: HRS, kanin distalizasyonunda kullanılabilecek bir bölümlü ark mekanigidir. DFR yöntemi, konvansiyonel sefalometrik ölçümlerle belirlenen degisimleri neredeyse aynen yansıtmaktadır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Ortodonti A.B.D.
