Farklı dentin adeziv sistemlerin mikrosızıntı ve bağlanma dayanımlarının karşılaştırmalı olarak in-vitro incelenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2012
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Dentin dokusuna bağlanabilen adeziv materyallerin geliştirilmesiyle dişhekimliğinde yeni bir çağ başlamıştır. Güncel adeziv sistemler uygulama tekniği ve etki mekanizmasına göre etch & rinse sistemler ve self-etch sistemler olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Bu çalışmanın amacı total etch ve self etch gruplarından sekiz adeziv sistemin dentine olan bağlanma dayanımları ile mikrosızıntı miktarlarının in vitro koşullarda karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Mikrosızıntı testi için her dişin buccal ve lingual yüzeylerine Black V kaviteler açılmıştır. Gingival kenarları mine-sement sınırının 1 mm altında olacak şekilde hazırlanan dişler rastgele sekiz gruba ayrılmış ve seçilen adeziv sistemler ve kompozit rezinle restore edilmiştir. Hazırlanan örnekler, 37°C’deki etüvde 24 saat bekletilmiştir. Daha sonra örneklere 1000 kez, 5±2°C ile 55±2°C dereceleri arasında, her bir su banyosunda 30 saniye bekleyecek şekilde termal siklus uygulanmıştır. % 0,5’lik bazik Fuksin solüsyonu içinde 37°C’de 24 saat bekletildikten sonra dişler bucco-lingual/palatinal yönde uzunlamasına ikiye ayrılarak kesit yüzeyleri stereomikroskopta incelenmiştir. Diş ile restorasyon arayüzeyindeki boya penetrasyonu okluzal ve gingival bölge için belirlediğimiz skorlara göre ayrı ayrı kaydedilmiştir. Grupların bağlanma dayanımlarını değerlendirmek için makaslama test metodu seçilmiştir. Bu amaçla dişler dentin yüzeyleri hazırlandıktan sonra derlinden yapılan kalıplara soğuk akril yardımıyla yerleştirilmiştir. Hazırlanan dişler rastgele sekiz gruba ayrılmıştır. Dentin yüzeylerine, adeziv sistemler uygulandıktan sonra 4 mm çapında 6 mm yüksekliğinde kalıplar kullanılarak kompozit rezinler yerleştirilmiştir. Örneklerin her birine 0,5 mm/dak. hızla kopma meydana gelinceye kadar makaslama kuvveti uygulanmıştır. Kırılan örneklerin kopma yüzeyleri daha sonra stereomikroskopta incelenerek kırılma tipleri belirlenmiştir. Çalışmamızda elde ettiğimiz verilerin değerlendirilmesinde KruskalWallis Testi, Varyans Analizi, ANOVA, Shapiro-Wilk Testleri kullanılmıştır. Kullanılan adeziv sistemler içerisinde mikrosızıntı değerleri karşılaştırıldığında en fazla sızdıran tek aşamalı self etch Xe no-V ve G-Bond olmuştur. Ayrıca test edilen bütün adeziv sistemlerin kavitelerin gingival kenarlarındaki sızdırma miktarının okluzal kenara oranla anlamlı bir şekilde fazla olduğu görülmüştür. Dentinde bağlanma dayanımı yönünden self etch sistemlerden iki aşamalı self etch olan Clearfil SE bond en yüksek bağlanma değerlerine sahipken tek aşamalı self etchler bütün gruplar içerisinde en düşük bağlanma değerleri vermiştir. Birçok yayında altın standart olarak gösterilen üç aşamalı total etch sistem olan Scotchbond Multi-Purpose, Clearfil SE bondun bağlanma değerlerine ulaşamamıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Diş Hastalıkları ve Tedavisi A.B.D.
