FCGR2C genetik mutasyonlarının otoimmun pankreatik ile ilişkisinin araştırılması
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2016
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Otoimmun pankreatit (OP), ağır lenfosit infiltrasyonu ve fibrozisin eşlik ettiği otoimmun iltihabi süreç sonucu gelişen ve organ disfonksiyonuna neden olan bir kronik pankreatit formudur. Fc gama reseptör ailesindeki fonksiyonel genetik varyantlar çeşitli toplumlarda otoimmün hastalıklara kalıtsal yatkınlık faktörleri olarak tammlanmaktadırlar. Bu çalışmada FCGR2C geninin mutasyon ve polimorfizim dağılımının araştırılması, OP' nin bu gen mutasyonları ile ilişkisi, genetik varyasyonların OP' deki otoimmun yanıt ve fenotipi nasıl etkilediğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya alınan sağlıklı 25 ve OP tanılı 32 bireyin periferik kan örneklerinde FCGR2C geninin tüm dizileri PCR ile amplifiye edilmiştir. FCGR2C 7 ekzondan oluşan 19882 bazlık bir gen olup daha sonra bütün ekzonlar ve intron-ekzon bileşkeleri Sanger Sekanslama yöntemi ile analiz edilmiştir. Bulgular: FCGR2C geninin tüm protein kodlayan ekzonlarının analizinde 8 adet mutasyon saptanmıştır. Bunlardan 4' ü missense nokta mutasyonu (Pro83Gln, Thr118I1e, 11e232Thr, Pro280Leu), 4' ü ise sinonim mutasyondur. (G1n57G1n, Gln63G1n, Thr203Thr, Leu204Leu). Ayrıca intron bölgesinde 4 adet nükleotid değişimi (IVS4 +7 A>C, IVS4 +26 G>A, IVS6+1 A>G, IVS6-1 C>G) saptanmıştır. 32 bireyden oluşan hasta grubunda Gln57G1n, Thrl 1811e, Gln63G1n, IVS47AC, IVS426GA, IVS61AG, Pro280Leu homozigot mutasyonları saptanırken, kontrol grubunda ise homozigot mutasyonlara rastlanmamıştır. Çalışma ve kontrol gruplarında, FCGR2C gen polimorfizmlerinin ve mutasyonlarının genotip ve alel dağılımları birbirleriyle karşılaştırıldığında Gln57Gln ve Thr118I1e gen polimorfizmlerinde sadece alel sıklıkları bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır (G1n57G1n: x2 = 5.826519, p = 0.015808; Thr118Ile: x2 = 4.064219, p = 0.043819). Leu204Leu ve IVS6+1 A>G gen polimorfizmlerinde ise genotip dağılımlarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır. (Leu204Leu: genotip dağılımı x2 = 4.24356, p = 0.039418; IVS6+1 A>G: genotip dağılımı x2 = 4.281851, p = 0.038541). Bu polimorfizmler alel sıklıklarına göre karşılaştırıldığında ise Leu204Leu gen polimorfızminde istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik saptanırken (x2 = 4.007813, p= 0.045307) IVS6+1 A>G' de ise istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik saptanmamıştır (x2 = 0.690621, p = 0.405955). Çalışmamızda olguların önemli bir kısmı tip 2 OP olup tip 1 grubu az olduğu için mutasyon sıklığı açısından tipi ve tip2 OP olgularını karşılaştırmak mümkün olmamıştır. Sonuç: Bu çalışmada FCGR2C geni DNA analizinde elde ettiğimiz varyasyonların OP ile potansiyel kritik ilişkisi düşünülmektedir. Bu hastaların önemli bir kısmı serum IgG4 normal saptanmış olup FCGR2C mutasyonları ülkemizde sık gördüğümüz Tip2 OP gelişimine ve serum IgG4 seviyelerinin normal olmasına neden olabilir. Bu genetik analizin ileride daha geniş serilerde Tipl ve Tip2 OP ayrımında kullanılabileceği öngörülmüştür.;Autoimmune pancreatitis, FCGR2C, IgG4, PCR;Otoimmun pankreatit, FCGR2C, IgG4, PCR
Açıklama
Araştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 2016
