Nitrik oksit sentaz aktivitesinin non-radyoaktif ölçümü:
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2013
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Nitrik oksit (NO) vazodilatasyon, trombozis, anjiyogenez ve inflamasyonda rol alan ve daha pek çok fonksiyonu düzenleyen, santral ve periferik sinir sisteminde rol alan endojen gaz yapısında bir nöromediyatördür. NO, nitrik oksit sentaz adını alan bir enzim ailesi tarafından üretilir. NOS enzimi; L-arjinini, L-sitrülline dönüştürmek üzere substrat olarak kullanır ve bu reaksiyon sırasında yan ürün olarak nitrik oksit oluşur. Endotelyal disfonksiyonun görüldüğü pek çok patolojik duruma, serbest radikaller de eşlik ettiği için, bu durumlarda, hastalığının ve uygulanan tedavilerin NOS enzimi üzerindeki etkilerini araştırmak için en uygun yol NOS aktivitesini ölçmektir. Nitrit ve nitrat üzerinden yapılan ölçümler, proteinlerin nitrozilasyonu ve bazı besin takviyelerinden gelen nitratların girişimi nedeniyle her durumda kullanılamazlar. NOS aktivitesini ölçülmesi için kullanılan en yaygın yöntem radyoaktif işaretli L-arjininin L-sitrülline dönüşümünün ölçülmesine dayalıdır. Ancak bu tekniğin kullanıcı ve çevre dostu olmaması, ekipmanların pahalı olması, özel eğitimli personele ve özel izinli laboratuvarlara ihtiyaç duyulması, kullanımını kısıtlamaktadır. Tasarladığımız biyosensörle NOS aktivitesinin ölçüm yöntemi; L-arjinin ve L-sitrüllinin elektrokimyasal yanıtlarının değerlendirilmesine dayalıdır. Çalışmada elektrokimyasal yöntem olarak Diferansiyel Puls Voltametresi (DPV) kullanılmıştır. Tasarlanan biyosensör ile sıçan aortası ve fare penil doku homojenatlarına, substrat ve kofaktörler eklendikten sonra bazal eNOS aktivitesi L-arjinin sinyallerindeki azalma ve L-sitrüllin sinyalindeki artışla istatistiksel olarak anlamlı olarak gösterilebilmiştir. Geliştirdiğimiz biyosensörün eNOS aktivitesini ölçtüğü negatif ve pozitif kontrollerle de test edilmiştir. eNOS inhibitörü (L-NNA) uygulaması veya endoteli sıyrılmış dokular kullanılması, kofaktörler ve substratın eklenmesinin neden olduğu L-sitrüllin sinyallerindeki artışı, istatistiksel olarak anlamlı olarak geri çevirirken, asetilkolin (ACh) gibi agoniste bağlı eNOS aktivitesini artırıcı uygulamalar, bu değişimi daha da artırmıştır. Tasarlanan biyosensörün eNOS aktivitesi dışında, iNOS aktivitesini ölçmede de kullanılıp kullanılamayacağı araştırılmıştır. Kalsiyumsuz ortamda, LPS uygulanmış sıçanların doku homojenatlarıyla yapılan çalışmalar, L-sitrüllin sinyallerinin kontrol dokulara kıyasla anlamlı düzeyde artması ve bu artışın iNOS inhibitörü 1400 W uygulamasıyla istatistiksel olarak anlamlı biçimde geriye çevrilmesi, bu biyosensörle iNOS enzim aktivitesindeki artışı ölçtüğümüzü doğrulamıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
NOS aktivitesi, biyosensör, DPV, elektrokimya., NOS activity, biosensor, DPV, electrochemistry., Biyoteknoloji A.B.D.
