Politerapi uygulanan dirençli epilepsili olgularda ilaç azaltımının nöbet sıklığı üzerine etkinliğinin incelenmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2002
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
ÖZET Epilsptik olguların önemli bir kısmında birden çok antiepileptik ilaç kullanımı sözkonusudur. Epilepsi tedavisinde politerapi uygulanması birçok olumsuz sonuca yolaçar. İlaç yan etki sıklığının ve şiddetinin artması, kognitif fonksiyonlarda bozulmayı da içeren kronik toksisite, ilaç etkileşimleri, nöbet sıklığında artış, hasta uyumunun azalması ve yüksek maliyet bu olumsuzluklardan bazılarıdır. Ancak son yıllarda, politerapi uygulanan epilepsi hastalarında, ilaç sayısının azaltılması veya yüksek doz monoterapiye geçişin nöbet kontrolü üzerine etkinliği ve yararlılığı konusuna vurgu yapan birçok çalışma yayınlanmıştır. İlaç azaltımının veya monoterapiye geçişin nöbet kontrolü üstüne olumlu etkisi dışında yukarda sayılan politerapinin olumsuzluğunu da ortadan kaldıracağı ileri sürülebilir. Bu çalışmada politerapi uygulanan dirençli epilepsili olgularda ilaç azaltımının nöbet kontrolü üzerine olan etkinliğini incelemeyi planladık. Olgularda ilaç azaltımınından önceki ve ilaç azaltımından sonraki 3 aylık süre içinde nöbet sıklığını kaydedip, sonuçları karşılaştırmak suretiyle "politerapi dirençli epilepsi olgularında ne kadar gerekli ?" sorusunu yanıtlamayı hedefledik. Çalışmada hipotezimiz; "Politerapi uygulanan dirençli epilepsi olgularında gereksiz, fazla ilaç kullanımı sözkonusudur. Bu olgularda ilaç azaltımına gidilmesinin nöbet kontrolü üzerine olumsuz bir etkisi olmayacaktır" şeklinde idi. Ayda en az iki nöbet geçiren ve iki veya daha çok sayıda antiepileptik ilaç kullanan 9'u kız, 2 l'i erkek toplam 30 olgu çalışmaya alındı. Olguların ayrıntılı öyküsü alındıktan, nörolojik bakıları ve ilgili tetkikleri (uzun süreli EEG, kranial MRG vb) yapıldıktan sonra nöbetin tipi, etyolojisi ve epileptik sendrom belirlenmeye çalışıldı. Olguların kullandıkları tüm antiepileptik ilaçlar, etkinlik, yan etki, ilaç kan düzeyi ve nöbetin tipine veya epileptik sendroma uygunluk açısından değerlendirildi. Etkisinin en az olduğu düşünülen veya yan etkisi en fazla olan bir antiepileptik ilaç 4 haftadan kısa olmayan bir sürede azaltılarak çekildi. Bu esnada gereğinde başka bir temel antiepileptik ilacın dozu artırıldı. İlaç azaltımı bitiminden sonraki 3 aylık süre içinde de nöbet sıklıkları kaydedildi. İlaç azaltımı öncesi ile ilaç azaltımı sonrası nöbet sıklıkları karşılaştırıldı. % 50 nin üstündeki artmalar veya azalmalar anlamlı kabul edildi.İki olgu ikinci ayda çalışmayı terketti. Çalışma 28 olguda tamamlandı. İlaç azaltımı sonrasında 13 olguda (% 46) nöbet sıklığında değişme olmazken, 8 olguda nöbet sıklığında azalma (% 29), 7 olguda (% 25) ise nöbetlerde artma saptandı. Olguların % 75'inde nöbetlerde artma olmaksısın ilaç azaltımı mümkün olmuştur. Dirençli epilepsili olgularda gereksiz fazla sayıda ilaç kullanımı sözkonusudur. Bu olguların önemli bir kısmında nöbetlerde artış olmaksızın ilaç azaltımı yapmak mümkündür
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Nöroloji, Neurology
