Die neuübersetzung von literarischen werken: Eine übersetzungskritische analyse am beispiel von Stefan Zweigs „Angst"
Yükleniyor...
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
In der vorliegenden Masterarbeit werden die vier Übersetzungen von Stefan
Zweigs Angst vorgestellt und übersetzungskritisch analysiert. Hierbei spielt die Tatsache,
dass es sich um Neuübersetzungen handelt eine wichtige Rolle.
Im ersten Kapitel wird der Begriff der Neuübersetzung veranschaulicht. Daraufhin
wird der zweite Teil der Arbeit die drei übersetzungskritischen Ansätze dargestellen.
Der erste Ansatz ist der texttypologische Ansatz von Katharina Reiß, der als Hauptbestand
für die übersetzungskritische Analyse dieser Arbeit unternommen wird. Die
zwei weiteren Ansätze sind der skoposorienterte funktionale Ansatz von Vermeer/
Ammann und der Ansatz des Übersetzungsprojekts von Antoine Berman. Von dem
skoposorientertem funktionalen Ansatz wird unter dem texttypologischem Vergleich
gebraucht gemacht, um die Unterschiede der Zieltexte besser determinieren und begründen
zu können. Der letzte Ansatz ist der Ansatz von Berman, der dazu verwendet
wurde, einen holistischen Vergleich in den Kapiteln 4.3 und 5.3 zu erstellen.
Nachdem diese Ansätze durchleuchtet wurden, wird im dritten Teil eine Liste aller
bis jetzt erschienenen türkischsprachigen Übersetzungen des Werkes Angst erstellt.
Nach dieser Liste wird eine biographische Untersuchung zum Autor Stefan Zweig und
dessen vier Übersetzer Ercümend Ekrem Talu, Behçet Necatigil, Ilknur Igan und Burcu
Uzunoğlu unternommen.
Unter dem empirischen Teil werden die vier Übersetzungen analysiert. Zuvor
werden die Übersetzungen in zwei Epochen eingeteilt, da die Übersetzungen nicht nur
nach den Persönlichkeiten der Übersetzer, sondern auch den Epochen entsprechend
stattgefunden haben. Während der Gruppierung werden die Übersetzungsjahre in Betracht
gezogen. Somit entsteht die erste Epoche des 20. Jahrhunderts (1940-1966) und
die zweite Epoche, das 21. Jahrhundert.
An nächster Stelle werden die übersetzungskritischen Ansätze angewandt. Hierbei
werden die Übersetzungen unter den jeweiligen Epochen miteinander und mit dem
AT verglichen. Die Ergebnisse der Analyse werden unter der vergleichenden Schlussfolgerung
als eine ganze Beurteilung vorgestellt.
yüksek lisans tez çalışmasında Stefan Zweig'ın “Korku” öyküsünün dört adet Türkçe çevirisinin, çeviri eleştirel incelemesi sunulacaktır. Öncelikle yeniden çeviri kuramı incelenip, ardından yazara ve çevirmenlere ait bilgiler başta verilecektir. Birinci bölümde edebi eserlerin yeniden çeviri kavramı incelenecektir. Bu kuramsal bölümün ardından eleştiri kuramlarına yer verilecektir. İkinci bölüm çeviri eleştirel üç kuram açıklanacaktır. Birinci kuram Katharina Reiß’in ‘texttypologischer Ansatz‘ kuramıdır ve çevirilerin incelenmesi bu kuramı baz almakta. Diğer iki kuram Vermeer ve Ammann’ın incelemiş olduğu ‘skoposorientierter funktionale Ansatz‘ ve Antoine Berman’ın ortaya attığı ‘Übersetzungsprojet‘ kuramıdır. Bu kuramlardan birincisi, Katharina Reiß’ın kuramı ile ilerlerken, analiz kısmını açıklayıp faydalanılan bir kuram olmakta. Ele alınan son kuram ise Berman’ın yaklaşımından faydalanıp 4.3 ve 5.3 bölümleri altında bütünlükçü bir karşılaştırma oluşturulacaktır. Bu kuramların açıklaması yapıldıktan sonraüçüncü bölümde Korku adlı eser incelenip Türkçe çevirilerin listesi oluşturulacaktır. Bu listenin ardından biyografik bir araştırma yapılıp, bu araştırmada yazar Stefan Zweig’ın ve dört çevirmeni Ercümend Ekrem Talu, Behçet Necatigil, Ilknur Igan ve Burcu Uzunoğlu’nun biyografileri ele alınacaktır. Ampirik bölümde dört adet çeviri incelenecek. Bu çeviriler öncelikle iki döneme ayrılacaktır, çünkü çeviri, o dönemin çeviri anlayışına yönelik gerçekleşmektedir. Guruplandırma sırasında çevirinin gerçekleştiği yıl göz önünde bulundurulacaktır. Böylece birinci gurup Hasan Ali Yücel'in hümanist dönemini (1940 – 1966), ikinci gurup ise 21. yüzyılın en yeni çevirilerini oluşturacaktır. Ardından, bu bağlamda, aydınlatılan çeviri eleştirel yaklaşımlarla erek metne yaklaşılacaktır. Bu sırada çeviriler, dönemleri çerçevesinde birbirleriyle ve kaynak metinle birlikte karşılaştırıldı. Dönem içerisindeki analizlerin sonucu, nihayetinde toplam bir değerlendirme olarak sunulacaktır. Bu sırada yeniden çevirinin, çeviri eleştirisine olan etkisi göz önünde bulundurulacaktır, çünkü bir çevirinin, kendisinden önce aynı eserin aynı dile çevrilmiş olan çevirisinden etkilenmiş olması kaçınılmaz bir durumdur. Tezin amacı, kaynak metin ve dört çevirisi sayesinde, bir çeviri eleştirisi oluşturmaktır, lakin eleştirin sonucu “doğru” veya “yanlış” olarak gösterilmektense genel bir değerlendirme taşıyacaktır.
yüksek lisans tez çalışmasında Stefan Zweig'ın “Korku” öyküsünün dört adet Türkçe çevirisinin, çeviri eleştirel incelemesi sunulacaktır. Öncelikle yeniden çeviri kuramı incelenip, ardından yazara ve çevirmenlere ait bilgiler başta verilecektir. Birinci bölümde edebi eserlerin yeniden çeviri kavramı incelenecektir. Bu kuramsal bölümün ardından eleştiri kuramlarına yer verilecektir. İkinci bölüm çeviri eleştirel üç kuram açıklanacaktır. Birinci kuram Katharina Reiß’in ‘texttypologischer Ansatz‘ kuramıdır ve çevirilerin incelenmesi bu kuramı baz almakta. Diğer iki kuram Vermeer ve Ammann’ın incelemiş olduğu ‘skoposorientierter funktionale Ansatz‘ ve Antoine Berman’ın ortaya attığı ‘Übersetzungsprojet‘ kuramıdır. Bu kuramlardan birincisi, Katharina Reiß’ın kuramı ile ilerlerken, analiz kısmını açıklayıp faydalanılan bir kuram olmakta. Ele alınan son kuram ise Berman’ın yaklaşımından faydalanıp 4.3 ve 5.3 bölümleri altında bütünlükçü bir karşılaştırma oluşturulacaktır. Bu kuramların açıklaması yapıldıktan sonraüçüncü bölümde Korku adlı eser incelenip Türkçe çevirilerin listesi oluşturulacaktır. Bu listenin ardından biyografik bir araştırma yapılıp, bu araştırmada yazar Stefan Zweig’ın ve dört çevirmeni Ercümend Ekrem Talu, Behçet Necatigil, Ilknur Igan ve Burcu Uzunoğlu’nun biyografileri ele alınacaktır. Ampirik bölümde dört adet çeviri incelenecek. Bu çeviriler öncelikle iki döneme ayrılacaktır, çünkü çeviri, o dönemin çeviri anlayışına yönelik gerçekleşmektedir. Guruplandırma sırasında çevirinin gerçekleştiği yıl göz önünde bulundurulacaktır. Böylece birinci gurup Hasan Ali Yücel'in hümanist dönemini (1940 – 1966), ikinci gurup ise 21. yüzyılın en yeni çevirilerini oluşturacaktır. Ardından, bu bağlamda, aydınlatılan çeviri eleştirel yaklaşımlarla erek metne yaklaşılacaktır. Bu sırada çeviriler, dönemleri çerçevesinde birbirleriyle ve kaynak metinle birlikte karşılaştırıldı. Dönem içerisindeki analizlerin sonucu, nihayetinde toplam bir değerlendirme olarak sunulacaktır. Bu sırada yeniden çevirinin, çeviri eleştirisine olan etkisi göz önünde bulundurulacaktır, çünkü bir çevirinin, kendisinden önce aynı eserin aynı dile çevrilmiş olan çevirisinden etkilenmiş olması kaçınılmaz bir durumdur. Tezin amacı, kaynak metin ve dört çevirisi sayesinde, bir çeviri eleştirisi oluşturmaktır, lakin eleştirin sonucu “doğru” veya “yanlış” olarak gösterilmektense genel bir değerlendirme taşıyacaktır.
