Temporomandibuler bozukluğu olan hastalarda mizaç ve karakter boyutları

Amaç: Temporomandibuler bozukluk (TMB) ile kişilik ilişkisinin doğası önemli, ancak hala yeterince araştırılmamış olan bir sorudur. Bu çalışmanın amacı temporomandibuler bozukluğu olan bir hasta örnekleminde Mizaç ve Karakter Envanterini (MKE) kullanarak hastaların kişilik profillerinin belirlenmesidir. Yöntem: Çalışma örneklemine TMB'si olan 17'si erkek (%21) ve 64'ü kadın (%79) olan toplam 81 hastayla, 15'i erkek (%18.75) ve 65'i kadın (%81.25) olan toplam 80 kişiden oluşan sağlıklı kontrol grubu alınmıştır. Kişilik, MKE aracılığıyla öz bildirimsel olarak değerlendirilmiştir. Veriler çoklu varyans analizi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çoklu varyans analizleri ?yenilik arama? mizaç boyutunun (F=8.61, p=0.004) TMB ile ilişkili olduğunu göstermiştir. Yüksek yenilik arama; dürtüsellik, araştırıcı uyarılabilirlik ve düzensizlik gibi davranışsal özelliklerle bağlantılıdır. Ek olarak, hasta ve sağlıklı grupları arasında MKE'nin ?kolay yorulma?, ?amaçlılık?, ?merhametlilik? ve ?ilkeli olma? alt ölçeklerinde de farklılıklar olduğu saptanmıştır. Bazı boyutlarda cinsiyet farklılıkları da bulunmuştur. ?Kendini yönlendirme? karakter boyutu puanlarının kadınlarda daha yüksek olduğu saptanmıştır. TMB'si olan erkek hastalar ?zarardan kaçınma? mizacında ve bu mizacın ?utangaçlık? alt boyutunda daha yüksek puanlar almıştır. Sonuç: Çalışmamız, B küme kişilik bozukluklarıyla bağlantılı olduğu düşünülen ?yüksek yenilik arama? profilinin TMB ile ilişkili olduğuna dair klinik kanıt sunmaktadır. TMB'si olan hastaların tedavileri planlanırken kişiliğin de değerlendirilmesi düşünülmelidir.

Objective: The nature of the relationship between personality and temporomandibular disorder is an important, but still unexplored question. The objective of this study was to assess the personality profile of a sample of patients with temporomandibular disorder using the Temperament and Character Inventory (TCI). Method: The study included 81 patients [17 male (21%) and 64 female (79%)] with temporomandibular disorder and 80 healthy control subjects [15 male (18.75%) and 65 female (81.25%)]. A Turkish version of TCI was used for personality self-assessment. The data were evaluated with multivariate analyses of variance. Results: Multivariate analyses of variance showed that the temperamental dimension, novelty seeking (F= 8.61, P= 0.004), was associated with temporomandibular disorder. Higher novelty seeking is thought to be linked to higher impulsiveness, exploratory excitability, and disorderliness. Also, there were significant differences between patients and healthy subjects on fatigability, purposefulness, compassion, and principled subscales of TCI. Gender differences were also found for different temperament and character dimensions. Women scored significantly higher on the self-directedness dimension, whereas male patients with temporomandibular disorder had significantly higher scores on the temperamental dimension of harm avoidance and its sub-dimension, shyness. Conclusion: Our study offers clinical evidence of the relationship between temporomandibular disorder and the personality profile of a high level of novelty seeking, which is considered to be associated with cluster B personality disorders. Assessing personality in patients with temporomandibular disorder should be considered while implementing treatment.