Bazı buğdaygil yembitkilerinin tohum verimi ve değişik agronomik özellikleri üzerinde araştırmalar
Dosyalar
Tarih
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
Özet
Bazı buğdaygil yembitkilerinin tohum verimi ve değişik agronomik özellikleri ile bu karakterler arasındaki ilşkileri belirlemek amacıyla yürüttüğümüz bu çalışmada, Dactylis glomerata, Bromus inermis, Arrhenatherum elatius, Festuca arundinacea, Elymus hispidus, Lolium perenne ve Phalaris arundinacea buğdaygilleri ele alınmıştır. 2004 yılında, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme tarlalarında 2003 yılı ilkbaharında yetiştirilmeye başlanan bitkilerden 20 ʻşer bitki rastgele seçilmiş,10 bitkide ana sap uzunluğu, ana sap kalınlığı, ana saptaki boğum sayısı, boğum arası uzunluk, yeşil ot verimi, kuru ot verimi ,kuru madde oranı, kuru madde verimi gibi vejetatif özellikler ile diğer 10 bitkide generatif kardeş sayısı, başak boyu, başakta başakçık sayısı, 1000 tane ağırlığı ve tohum verimi gibi generatif özellikler incelenmiştir. Ayrıca, bu buğdaygillerin vejetatif ve generatif verim komponentleri arasındaki korelasyonlar ve path katsayılarının doğrudan ve dolaylı etkileri de araştırılmıştır. İncelenen gerek vejetatif ve gerekse generatif özellikler, bu buğdaygillerin çok farklı yapıda olduklarını göstermiştir. Korelasyon ve path analizi sonuçları, gelecekteki ıslah çalışmaları için önemli seleksiyon ölçütlerini de ortaya koymuştur. Bu verilere göre, Lolium perenne ʻnin küçükbaş merʼaları , Dactylis glomerata, Bromus inermis, Festuca arundinacea ʻnin büyükbaş mer ʻaları için uygun buğdaygiller oldukları, özellikle Ege bölgesinin Akdeniz iklim kuşağında sulanabilen merʼalarda güvenle önerilebilecekleri saptanmıştır. Arrhenatherum elatius, Elymus hispidus ve Phalaris arundinacea ʻnin bölgeye uyum sağladıkları ve biçmeye uygun buğdaygiller oldukları belirlenmiştir. Dactylis glomerata, Bromus inermis, Arrhenatherum elatius, Festuca arundinacea ve Elymus hispidus ʻun bölgenin Akdeniz iklim koşullarında tohum üretiminin yapılabileceği öngörülmüştür. Bölgenin yüksek yerlerinde daha fazla nem içeriği bulunduğundan, Lolium perenne ʻnin bu yörelerde tohum üretimine alınması gerektiği sonucuna varılmıştır.