Politik gerçeklik-politik yanılsama ikileminde politiğin medyatik inşa aracı

Bu çalışma, içinde bir iktidar perspektifi barındırarak sosyal inşa temelinde pozitivist siyasete alternatif bir yöntemsel yaklaşım getirmeye çalışır. Bunun için siyaset, kamuoyu ve medya üçlü kavramlarıyla genel bir çerçeve ortaya konur. Siyaset üzerine bir yöntem çalışması olarak yapılandırılacak olan bu tez/çalışma belli bir gerçeklik anlayışı ve yaklaşımı ve bunun sonucundaki indirgemeciliğinin bir sonucu olarak siyaseti egemen pozitivist paradigmanın belirli kurumsal yapılar (devlet, siyasal parti, parlamento… vs.) içerisine sıkıştırdığı, insan etkinliğine tamamen dışsal olan bir faaliyet olarak belirli inançlardan, değer yargılarından veya ideolojiden arındırarak bütünüyle doğal ve kendiliğindenliği olan nesnel bir gerçeklik kavrayışı içinde algıladığı siyasetin bir eleştirisini sunar. İnsan dünyasının temel praksisi ve etkinliği olarak insana dışsal olmayan, onun eyleminin amacı ve özünü oluşturan etkin bir pratik ve faaliyet olarak algıladığı siyaseti bir tür belirli tarihsel-toplumsal yapılar ve ilişki biçimlerinin içerisinde şekillenen inanç, kültür veya ideolojilerin anlamlandırdığı ve biçimlendirdiği insan eyleminin inşa ettiği bir süreç ve pratik olarak temellendirir. Bir iktidar perspektifi içinde pratik olarak siyaseti, sosyal olarak inşa edilen bir süreç ve etkinlik biçimi olarak temellendiren bu tez, genel çerçevesini de oluşturan belirli parametreler olan başta kamuoyu kavramı olmak üzere sembolik toplum, ideoloji, pozitivist siyaset eleştirisi, ideolojik-kültürel bir yapılanmanın ürünü bir inşa olarak siyaset tasarımı ve pratiği, bir tanımlama aracı olarak medya ve bu aracın ideolojik işlevleri, hegemonya kurucu özelliliği ve genelde farklı bir siyaset formu, kamuoyu ve medyanın inşacı formasyonu gibi bu temel parametreler çerçevesinde sosyal inşa temelinde bir siyaset yöntem incelemesi yapar.