Toprağa uygulanan başlıca fungisitlerin Acrophialophora levis'e etkileri ve antagonist-fungisit kombinasyonlarının fasulyelerde Rhizoctonia solani'ye karşı kullanılma olanakları üzerinde araştırmalar
Küçük Resim Yok
Tarih
1990
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
PCNB, Benomyl, Thiram, Mancozeb ve Captan'ın 1,3,10,30,100 ve 300 mg/m1'lik, Tolclofos-methyl'in ise bunlara ek olarak 0.1, 0.3 ve 0.6 mg/m1'lik dozlarda antagonist Acrophialophora levis ve patojen Rhizoctonia solani'ye etkileri in vitro'da araştırıldı. Sonuçlar PCNB ve Benomyl'in genelde antagoniste patojenden daha etkili olduğunu ortaya koydu. Diğer fungisitler ise tüm dozlarda patojene antagoniste göre daha etkili bulundular. R.solani özellikle Tolclofos-methyl'in 0.6 mg/m1 ve daha yüksek dozlarında hiç gelişemezken, A.levis'in 300mg/m1'de engellenme oranının sadece %31.14 olduğu saptandı. Çizgi yöntemi kullanarak yürütülen ikili kültür çalışmalarında A.levis'in fungisitsiz ortamda R.solani'ye karşı güçlü bir antibiotik aktivite gösterdiği anlaşıldı. Antagonist karşısında patojen kolonilerinin gelişimi %32.62 oranında engellendi. Fungisitli ortamlarda A.levis'in antibiotik aktivitesindeki değişim yine çizgi yöntemi ile belirlendi. 30 mg/m1 dozda Captan içeren ortamda engellenme zonu oluşmadı. Mancozeb ve Captan'ı denenen tüm dozlarda, Thiram'ı ise 1 ve 3 mg/m1 dozda içeren ortamlarda R.solani'nin engellenmesi petride A.levis'in de bulunduğu durumlarda daha fazla oldu. Ancak Tolclofos-methyl'in denenen tüm dozlarda patojene tek başına etkililiği, fungisit + antagonist etkililiğinden daha yüksek bulundu. Thiram, Mancozeb ve Captan'ın yüksek dozlarının A.levis'in spor çimlenmesini engellediği anlaşıldı.Klima odası koşullarında saksılarda gerçekleştirilen in vivo denemelerde, fungisitlerin tüm dozlarda patojeni engelleme oranı, aynı dozlarda fungisit + antagonist uygulamalarının engelleme oranından daha yüksek bulundu. Doğal toprağa sadece antagonist uygulandığında köklerde görülen Rhizoctonia lezyonlarının kontrolden daha fazla olması ilginç bulundu. Bu olay, A.levis metabolitlerinin fasulyede predispozisyon yaratması şeklinde yorumlandı. Patojene en yüksek etkiyi 200 g preparat/ 100 1.su dozunda uygulanan Mancozeb etkili maddeli ilaç gösterdi. Tolclofos-methyl de 2 kg preparat/1000 m2 ve 1 kg. preparat/1000 m2 dozlarda yüksek bir koruyuculuk sağladı. Antagonistin toprağa veriliş zamanı ile elde edilen etki arasındaki ilişkinin saptanması amacıyla gerçekleştirilen 2.aşama in vivo denemeler beklenen sonucu vermedi. A.levis toprağa tohum ekiminden 10 gün önce uygulandığında, kontrole göre daha yüksek bir hastalık çıkışı gözlendi. Toprağa tohum ekiminden 5 gün önce uygulanan antagonistin ise koruyucu etkisi sadece % 10.95 oldu. Bu araştırmanın sonuçları fasulyelerde R.solani'ye karşı A.levis uygulamasının başarısız olduğunu ve bu antagonistin ne tek başına ne de denemede kullanılan fungisidlerle kombine olarak kullanılamayacağını ortaya koydu.
Açıklama
Araştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 1990
