Avrupa Birliği'nde ortak tarım politikası çerçevesinde tarımın finansmanı ve Türkiye'nin uyumu açısından değerlendirilmesi

Türkiye'nin AB ile olan ilişkisi, 31 Temmuz 1959 tarihinde Türkiye'nin Avrupa Ekonomik Topluluğu'na ortaklık için başvurması ile başlamış olup, 3 Ekim 2005 tarihi itibariyle müzakere sürecine girilmesiyle önem kazanmıştır. Tarım sektörü stratejik bir sektör olması nedeniyle tüm ülkelerde çeşitli şekillerde desteklenmektedir. Ortak Tarım Politikası günümüze kadar bir çok reform ile değişikliğe uğramasına rağmen, halen bütçenin yaklaşık yarısına yakınının buraya aktarılması nedeniyle önemli bir yere sahiptir. AB'de OTP harcamaları, 1962 yılında kurulan Avrupa Tarımsal Garanti ve Yönverme Fonu tarafından finanse edilmekte iken, 2007'den itibaren bu fonun yerini AB genel bütçesi içersinde oluşturulan iki yeni fon (Avrupa Tarımsal Garanti Fonu ve Kırsal Kalkınma için Avrupa Tarımsal Fonu) almıştır. Türkiye'de tarımın finansmanında ise AB benzeri bir yapılanma bulunmamaktadır. Türkiye'de tarımın finansmanından sorumlu birden çok kurum ve kuruluşun olması ve bu kurumlar arasında koordinasyonun iyi olmaması nedeniyle tarım sektörüne aktarılan kaynakların birçoğu hedef kitleye ulaşamamaktadır. Bu çalışmada öncelikle AB bütçesinin genel özellikleri ve OTP'nin yeni ve eski dönem finansman düzeni incelenmiş, daha sonra Türkiye'de tarımın finansman yapısı incelenerek, Türkiye'nin uyumu açısından değerlendirilme yapılmıştır. Bu çerçevede, Türkiye'nin Avrupa Tarımsal Garanti Fonu ve Avrupa Kırsal Kalkınma Fonlarından yararlanabilmesi için oluşturması gereken idari ve yapısal düzenlemeler değerlendirilmiştir Ayrıca, olası bir tam üyelik durumda, Türkiye'nin AB bütçesine yapacağı katkı ve Türk tarımının AB bütçesi üzerine etkileri ortaya konulmaya çalışılmıştır.