N- ve O- glikozilasyonu engellenmiş BALB/C fare böbrek dokusunda histopatolojik ve glikozaminoglikan değişikliklerinin belirlenmesi

Glikokonjugatlar; glikoproteinler, proteoglikanlar veya glikolipitler olarak bütün hücrelerde bulunurlar. Glikokonjugatların yapısındaki glikan motifleri, hücre içi yada hücre dışında bulunabilirler ve hücrelerin pek çok işlevinin düzenlenmesinde önemli roller oynarlar. Proteoglikanların protein dışındaki karbohidrat kısımları, tekrarlayan disakkarit ünitelerinden oluşmuş heteropolisakkaritler şeklindeki glikozaminoglikan (GAG)’lardır. Gelişme, farklılaşma ve diğer pek çok işlevin yerine getirilmesinde önemli rol oynayan bu moleküller böbrekler için de çok önemli olmalıdır. Bu çalışmada; N- ve Oglikozilasyonları engellenmiş fare böbrek dokusunda, glikozilasyonu engellemenin olası histopatolojik etkileri ile GAG çeşitleri ve glikozilasyon mekanizmasının önemini göstermek amaçlanmıştır. Histopatolojik etkileri göstermek için parafin kesitlere hematoksilen-eozin boyama yapılmıştır. GAG çeşitlerinin belirlenmesi ve glikozilasyon tipleri ile ilişkisini göstermek için farklı molar konsantrasyonlarda MgCl2 içeren Alcian mavisi boyaması, N- ve Oglikozilasyonları engellenmiş örneklerle uygulama yapılmamış normal örneklere uygulanmıştır. Histopatolojik etkilenmenin, tunikamisin ile N- glikozilasyonu engellenmiş öreklerde daha fazla olduğu belirlenmiştir. Karboksillenmiş GAG’lar sülfatlanmış olanlardan çok fazladır. Glikozilasyonun engellenmesi, glikozaminoglikan çeşitlerinde önemli oranda azalmaya yol açmıştır. Boyanma şiddeti, N- glikozilasyonu engellenenlerde hücrelerin bazal tabakaları ve hücreler arası alanlarda az çekirdeklerde fazla iken, O- glikozilasyonu engellenenlerde bunun tam tersidir. Sülfatlanmış GAG’lar, O- glikozilasyonu engellenenlerde Nglikozilasyonu engellenenlere oranla daha fazladır.