Bazı ekmeklik buğday çeşitlerinde kuraklık stresine dayanıklılığın fizyolojik denetim ve verim unsurları ile ilişkileri
| dc.contributor.advisor | Gevrek, Mithat N. | |
| dc.contributor.author | Tatar, M. Özgür | |
| dc.date.accessioned | 2018-11-30T12:52:26Z | |
| dc.date.available | 2018-11-30T12:52:26Z | |
| dc.date.issued | 2011 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü | en_US |
| dc.description.abstract | Araştırmada, 2009 ve 2010 yıllarında, Bornova (E.Ü. Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Deneme Alanları) ve Menemen (E.Ü. Ziraat Fakültesi Menemen Araştırma Çiftliğinde) lokasyonlarında iki ayrı deneme gerçekleştirilmiştir. I. Tarla Denemesi, 2009-10 Buğday yetiştirme döneminde, Bornova ve Menemen lokasyonlarında kurulmuş ve yürütülmüştür. Bu denemeye ek olarak II. Tarla Denemesi, 2008-09 ve 2009-10 buğday yetiştirme dönemlerinde Bornova lokasyonundaki yağış farklılıkları da dikkate alınarak iki yıllık olarak kurulmuş ve yürütülmüştür. Denemeler üç tekerrürlü, Bölünmüş Parseller Deneme Düzeninde, Tesadüf Blokları Deneme Deseninde kurulmuştur. I. Tarla Denemesi 3 faktörlü olup bu faktörler denemede; Çeşit (5 çeşit), Lokasyon (Menemen ve Bornova) ve Uygulama (Kontrol ve Kurak) olarak yer alırken, II. Tarla Denemesinde ise Çeşit (5 çeşit) ve Uygulama (Yüksek Yağış, Orta Yağış ve Tam Kurak) faktörlerinden oluşmuştur. Araştırma sonucunda, ele alınan çeşitlerde büyüme ve verim parametreleri incelenerek, bazı fizyolojik ve biyokimyasal ölçümler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre Sagittario çeşidi kontrol koşullarında en yüksek verime sahipken (436.6 kg/da), kurak koşullarda en yüksek oranda verim kaybına uğramıştır (% 61.2). Cumhuriyet (353.2 kg/da) ve Basri Bey (363.1 kg/da) çeşitleri ise kurak koşullarda en yüksek verime sahip olmuşlardır. Kuraklık uygulaması ile tüm çeşitlerde klorofil pigment içeriğinde azalma gözlenirken, prolin ve malondialdehit içeriğinde artış belirlenmiştir. Sonuç olarak, su problemi olmayan bölgelerde, ele alınan çeşitler içerisinde, yüksek verimli Sagittario çeşidinin kullanılması, ancak bahar aylarında kuraklık stresinin yaşandığı bölgelerde ise Basri Bey ve Cumhuriyet çeşitlerinin tercih edilmesi uygun olacaktır. Bunlara ek olarak buğdayda prolin (R=0.97**) ve malondialdehit (R=0.82**) akumülasyonundaki artış ile kuraklığa dayanıklılık arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu ve bu parametrelerin detaylı incelenerek ıslah çalışmalarında kullanılabilme potansiyellerinin olduğu anlaşılmıştır. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/5620 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | uğday, kuraklık stersi, Oransal Büyüme Miktarı, Oransal Su İçeriği, prolin, MDA. | en_US |
| dc.subject | Wheat, Drought, Relative Growth Rate, Relative Water Content, Proline, Malon-dialdehyde. | en_US |
| dc.subject | Tarla Bitkileri A.B.D. | en_US |
| dc.title | Bazı ekmeklik buğday çeşitlerinde kuraklık stresine dayanıklılığın fizyolojik denetim ve verim unsurları ile ilişkileri | en_US |
| dc.type | Doctoral Thesis | en_US |
