Su ürünleri mühendisleri (eğitim ve istihdam)

Mühendislik sosyal yapıda, teknokratlar arasında önemli bir kesimi oluşturmaktadır. 20.Yüzyıla "Teknik çağı" diyenlere hak verdirircesine, gün geçmiyor ki, yeni bir mühendislik dalı ortaya çıkmasın. Su ürünleri sektöründe, geniş boyutta, mühendisliği gerektiren dallarda, teknik eleman boşluğu, bu eğitim aracılığıyla doldurulmaya başlanmıştır. Bu gün, su ürünleri mühendisliği, formasyon, meslek ve kariyer olarak, tüm boyutlarıyla oluşmuş bulunmaktadır. Öbür mühendislik dalları gibi, su ürünleri mühendisleri de, TMMOB yasası çerçevesinde bu örgütlük içindedirler. TMOOB Yasasında, bu oluşumdaki amaç; -Mühendislerin aralarında ve kamu ile olan ilişkilerinde, mesleksel dürüstlük ve güveni egemen kılmak üzere, meslek disiplini ve etiğini ortaya koymaktır. Ayrıca, -Aynı dalda çalışan, mühendisleri TMOOB örgüt bütünlüğünde toplamaktadır. Kuşkusuz uygar bireylere, üye oldukları örgüt sayısı tanıklık eder. Bu bağımda öbürlerinde olduğu gibi, su ürünleri mühendislerinde TMMOB örgütlülüğüne duyarlı olmalıdırlar. Oysa bugün S.Ü mühendislerinin ancak %7.3'ü TMMOB'de sicillendirilmiştir. Su ürünleri dalında eğitim, 1980 yılında başlama ve hiçbir dalda görülmeyen bir ivme il, 13 fakültatif kuruluşa dek gelişme göstermiştir. Yasal işlemleri tamamlanmasına karşın henüz aktif olmayan2 adet fakülte ile bu sayı 15 - dir. E.Ü. Su Ürünleri Fakültesi bu güne kadar 437 adet mühendis mezun vermiştir. Bu sayı tüm S.Ü. mühendislerinin %23'ünü oluşturmaktadır. Yüksek öğretime giriş tercihlerinde, S.Ü fakültesinin yeri, daha çok, sonlardadır. İlk tercih, %2.8, 10.Sıralama üzerindeki tercih oranı, %61.3'dür. Mezuniyet sırasında, meslek üzerindeki iyimserlik %14, düş kırıklığı %43 - dür. İncelenen Su Ürünleri mühendislerinin, %13'ü işsizdir.İş bulanların %63'ü formasyonlarıyla ilgili yada formasyonları gerektiren işlerde çalışırken , %19'u formasyon dışı, işlerde çalışmaktadır. İlk gruplardaki ağırlık %34 ile, su ürünleri yetiştirme işletmelerinde, %32 ise, öğretim elemanlarındandır. Tarım ve köy işleri bakanlığında çalışma oranı %17'dir. İncelenen mühendislerin, %46'sı aldıkları eğitimin kuram ve uygulama yönünden, çalışma yasasına göre, yetersiz kaldığını savunmaktadır.%67'si, bu eğitimde özellikle meslek derslerinin yetersizliğinden, yakınmaktadırlar. Sonuçta S.Ü Mühendislerinin %66'sı mesleklerine olumlu bakmakta, %14'ü konuya olumsuz yaklaşmaktadır. Türkiye'de eğitimin, daha ilk çeyrek yüzyılını süren, su ürünleri mühendisliği üzerine yapılmış, bu ilk araştırmada, meslek için geçmişten geleceğe iyimser bir tablo çizmek yerindedir. Bu bağlamda, S.Ü. Mühendislerinin, sektörün gelişiminde önemli katkıları yadsınamaz. Öte yandan, öbür mühendislik dallarına göre, işsizlik oranı sıralamasında, S.Ü mühendislerinin ortalarda bulunduğu ifade edilebilir. İş bulmada, Su ürünleri mühendislerinin, özel girişimciliğe özendirilmeleri gerektiği, düşünülmektedir. Ayrıca iş alanları arasında, çok yüksek oranda yetiştiriciliğin bulunması S.Ü. fakültelerinin gündemindeki, opsiyonlu eğitim programlarını, bir kez daha ve ciddiyetle ele almaları gerektiğine bir tanı oluşturmaktadır.