Madde kullanım bozukluğu olan ve olmayan ergenlerin bağlanma stilleri yönünden karşılaştırılması
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2013
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışma, madde kullanım bozukluğu olan ve olmayan ergenlerin bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin araştırılması, bağlanma stilinin, ebeveyn tutumlarının ve sosyal desteğin madde kullanımına etkisinin değerlendirilmesi amacı ile yapılmış, tanımlayıcı tipte bir araştırmadır. Araştırma 272 madde kullanım bozukluğu olan ve 272 madde kullanım bozukluğu olmayan, aynı sosyo-demografik özelliğe sahip 14-18 yaşları arasındaki basit tesadüfi yöntemle seçilmiş ergenlerle yapılmıştır. Araştırma, mayıs-temmuz 2012 tarihleri arasında İzmir ili metropolünde yer alan madde bağımlılığı merkezi polikliniğine başvuran basit tesadüfi yöntemle seçilmiş 14-18 yaşları arasındaki madde kullanım bozukluğu olan ergenler ve aynı sosyo-demografik özelliklere sahip resmi liselerin 9,10,11,12'inci sınıflarında eğitim gören 14-18 yaşları arasındaki basit tesadüfi yöntemle seçilmiş ergenler ile yürütülmüştür. Araştırmacı tarafından İzmir Milli Eğitim Müdürlüğü ve Ege Üniversitesi Çocuk ve Ergen Alkol Madde Bağımlılığı Araştırma ve Uygulama Merkezi'nden gerekli izinler alındıktan sonra ebeveynleri tarafından araştırmaya katılımı onanan ve araştırmayı sürdürecek düzeyde ruhsal iyilik düzeyine sahip olan ergenler ile yüz yüze görüşülerek, sosyo-demografik özelliklerin yer aldığı Tanıtıcı Bilgi Formu, İlişki Ölçekleri Anketi, Anne- Baba Tutum Ölçeği ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Algısı Ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen verilerin sayı, yüzde dağılımı, medyan, standart sapma ve minimum-maximum değerleri hesaplanmıştır. Bağımlı ve bağımsız değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek üzere Independent t testi, Mann-Whitney U testi, Kendall Tau-b ve Spearman's Rho korelasyon testleri, Pearson Chi-square testi ve Lojistik regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda madde kullanım bozukluğu olan ergenlerin madde kullanım bozukluğu olmayan ergenlere göre, daha düşük düzeyde güvenli ve saplantılı bağlandığı, daha yüksek düzeyde korkulu ve kayıtsız bağlandığı; toplam sosyal destek algısının ve aile desteği algısının madde kullanım bozukluğu olmayan ergenlere göre, daha düşük olduğu; ailelerinin daha az kabul-ilgi, kontrol-denetleme gösterdiği ve psikolojik özerklik sağladığı bulunmuştur. Güvenli bağlanma ile ebeveynin kabul ve ilgisi, aile desteği ve toplam sosyal destek arasında; saplantılı bağlanma ile aile desteği ve toplam sosyal destek arasında; kayıtsız bağlanma ile ailenin kabul ve ilgisi, aile desteği ve toplam sosyal destek arasında pozitif yönde ilişki saptanmıştır. Ayrıca İlişki Ölçekleri korkulu bağlanma alt boyutu ile psikolojik özerklik, arkadaş desteği, uzman kişi desteği arasında; saplantılı bağlanma alt boyutu ile psikolojik özerklik ve uzman kişi desteği arasında, kayıtsız bağlanma alt boyutu ile psikolojik özerklik arasında olumsuz yönde korelasyon saptanmıştır. Sonuç olarak bulgular, madde kullanım bozukluğu olan ve olmayan ergenlerin bağlanma stilleri, anne baba tutumları ve sosyal destek algıları arasında farklılık olduğunu göstermiştir. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda madde kullanım bozukluğu olan ergenlere ve ailelerine psikiyatri hemşiresi tarafından yapılandırılmış, destekleyici, terapötik bir ruhsal destek programı verilmesi halinde ergenin çevresi ile güvenli ilişkiler kurmasına yardımcı olunacaktır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Madde kullanım bozukluğu, bağlanma stilleri, ana-baba tutumu, sosyal destek., Substance use disorder, attachment styles, parenting style, social support., Psikiyatri Hemşireliği A.B.D.
