ŞEHİRLERİN CİNSİYETİ ve AHMET HAMDİ TANPINAR’IN KADIN ŞEHİRLERİ
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Şehir ve şehir hayatının edebiyat eserlerinde işlenmesi daha çok 19. yüzyıl yazarlarıyladır. 20. yüzyılın Marcel Proust, James Joyce, Henry Miller, Lawrence Durrell gibi modernist yazarları roman-şehir veya roman-kent şeklinde tanımlanabilecek eserler yazarak üzerinde durdukları şehirleri anlatılarının merkezine taşımışlar, romanın ana karakterine dönüştürmüşlerdir. Şehir anlatıları aynı zamanda kendine özgü bir dili de beraberinde getirmiştir. Bu dilin en önemli özelliklerinden biri şehirler için kullanılan dişil ve eril ifadelerdir. Türk edebiyatında Ahmet Hamdi Tanpınar, eserlerinin merkezine taşıdığı şehirlere cinsiyet atfeden, şehirleri ideal olan anima ile ilişkilendiren yazarlardandır. Anima, yani ideal ilahi kadın, sanatın ve tabiatın anlatımında Tanpınar’ın sürekli başvurduğu arketiplerdendir. Öyle ki dinî yapıları, sokak aralarındaki çeşmeleri, tabiat güzellikleri, mazi yadigârlarıyla Tanpınar’ın şehirleri daima, eski bir aynaya eğilmiş güzel bir kadın hayalini peşinden sürükler gibidir.
Cities and city life became a topic in novels mostly with 19th century writers. 20th century modernist writers, such as Marcel Proust, James Joyce, Henry Miller, Lawrence Durrell, wrote novels which can be defined as novel-city or novel-town and made the city where events took place, the main component of the novel. So that the city became the protagonist of the novel. Urban novels brought along their own specific language. the most important features of this language are masculin and feminine expressions for cities. in Turkish literature, Ahmet Hamdi Tanpınar is one of the writers who referred genders to cities he put in the center of his works and linked them with the ideal anima. Anima, the ideal divine woman, is one of the archetypes he constantly preferred for describing art and nature. It feels such that Tanpınar’s cities with their holy places, fountains in their alleys, natural beauties and old artifacts, always trails the silhouette of a beautiful woman who looks at an old mirror.
Cities and city life became a topic in novels mostly with 19th century writers. 20th century modernist writers, such as Marcel Proust, James Joyce, Henry Miller, Lawrence Durrell, wrote novels which can be defined as novel-city or novel-town and made the city where events took place, the main component of the novel. So that the city became the protagonist of the novel. Urban novels brought along their own specific language. the most important features of this language are masculin and feminine expressions for cities. in Turkish literature, Ahmet Hamdi Tanpınar is one of the writers who referred genders to cities he put in the center of his works and linked them with the ideal anima. Anima, the ideal divine woman, is one of the archetypes he constantly preferred for describing art and nature. It feels such that Tanpınar’s cities with their holy places, fountains in their alleys, natural beauties and old artifacts, always trails the silhouette of a beautiful woman who looks at an old mirror.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Beşeri Bilimler
Kaynak
Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
17
Sayı
3
