Servikal spondiloartroz tedavisinde klasik fizik tedavi ajanları (diadinami+infraruj) ile manyetik alan tedavi etkinliklerinin karşılaştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
2001
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
74 ÖZET Bu çalışma, randomize ve çift kör olarak servikal spondiloartroz tedavisinde klasik fizik tedavi metodlarından diadinamik akım ve infrarujun birlikte kullanımı ile manyetik alan tedavisinin etkinliğini ve varsa birbirlerine üstünlüğünü araştırmak için planlandı. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı poliklinik ve ayaktan tedavi birimine Eylül 1999- Ağustos 2000 tarihleri arasında boyunda ağrı, tutukluk, sertlik vb. yakınmalarla başvuran ve fizik muayene ve direkt radyografik yöntemlerle servikal spondiloartroz tanısı alan 48 hasta, randomize olarak iki gruba ayrıldı. 25 hastadan oluşan ve manyetik alan tedavisi alan gruba 15 seans boyunca günde 30 dakika, ilk 10 dakika 5Hz - 10 gauss, son 20 dakika 15Hz - 20Gauss frekans ve şiddette tedavi uygulandı. 23 hastadan oluşan ve diadinami+infraruj tedavisi alan gruba ise 20 dakika süre ile infraruj ile difaze fiks ve long period modülasyonlarından oluşan diadinamik akım tedavileri 15 seans süresince uygulandı. Hastalara tedavi öncesi, tedavi arası (8.gün), tedavi sonu (15.gün) ve tedaviden 1 ay sonraki dönemlerde hastalık şiddetini değerlendirmek için Ritchi'nin 4'lü ağrı şiddet skoru, ağrı şiddetini değerlendirmek için 10' lu visüel analog skala kullanılmış; tüm yönlere olan servikal hareket açıklıkları ölçülmüş; paravertebral kas spazmı ve spinöz çıkıntı I ardaki hassasiyetleri değerlendirilmiştir. Günlük yaşam aktiviteleri ve hastalık düzeyinin tedavi öncesi ve tedavi sonrası dönemde fonksiyonlara olan etkisini değerlendirmek amacıyla Short Form-36 testleri uygulanmıştır. Çalışma sonunda Ritchie'nin 4'lü ağrı şiddet skoru, VAS, paravertebral kas spazmı, spinöz çıkıntı hassasiyeti ve günlük yaşam aktivite değerleri tedavi öncesine göre; tedavi arası, tedavi sonu ve tedaviden 1 ay sonraki dönemde istatistiksel anlamlı düzelme göstermiştir(p<0,05). Hastaların servikal hareket açıklıklarında istatistiksel anlamlı düzelme saptanamamıştır(p>0,05). Tedavi öncesi ve tedavi sonunda değerlendirilen SF-36 testinde de her iki grupta tedavi öncesine göre ağrı skalasında belirgin düzelme gözlenmiş; buna ek olarak DD+IR grubunda fiziksel rol ve mental sağlık skalalarında yine belirgin düzelme gözlenmiş; bu düzelme manyetik alan grubunda saptanamamıştır.75 Sonuç olarak; her iki tedavi modalitesinin de servikal osteoartroz tedavisinde etkin olduğunu; ancak daha erken tedavi yanıtı almak açısından klasik fizik tedavi ajanları olan DD+IR ile tedavinin bu amaç için nispeten uygun olduğunu söyleyebiliriz
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
