Çocuk diyaliz hastalarında diyaliz yeterliliği ve beslenme durumunun yaşam kalitesine etkisi
Yükleniyor...
Tarih
2010
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın amacı SDBY nedeni ile diyaliz tedavisi almakta olan çocuk hastalarda, diyaliz yeterliliği ve beslenme durumunun yaşam kalitesine olan etkisini araştırmaktır. Alt amaç olarak da diyaliz uygulanan çocukların yaşam kalitesini sağlıklı akranları ile karşılaştırarak yaşam kalitesine olan etkilenmenin araştırılması hedeflenmiştir. Kesitsel özellikteki bu çalışma, İzmir?deki üç pediatrik diyaliz ünitesinde, kronik diyaliz tedavisi uygulanan 8-16 yaş grubundaki 45 çocuk hasta ile yapılmıştır. Ayrıca ikincil amaç için, yaş cinsiyet ve sosyoekonomik durum gibi özellikler açısından, diyaliz alan çocuk grubu ile eşleştirilen 47 sağlıklı çocuk çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmamızda diyaliz uygulanan çocuk hastaların diyaliz yeterlilik, beslenme durumu göstergeleri ile sosyodemografik ve bazı hastalık özelliklerinin yaşam kalitesine etkisi araştırılmıştır. Değerlendirilen bağımsız değişkenler; yaş, cinsiyet, anne babanın öğrenim durumu, anne babanın medeni durumu, aylık kişi başı gelir, diyaliz modeli, diyaliz tedavisinin süresi, eşlik eden hastalık varlığı, hastaneye yatma durumu, Kt/V, semptom yükü, hemoglobin, hematokrit, kan basıncı, SVKİ, nPCR, diyetle enerji-protein alımı, albümin düzeyi, boy -ağırlık -VKİ SDS değerleri, TDK ve OKÇ, OKKÇ, OKKA gibi orta kol ölçümleridir. Bağımsız değişken olan yaşam kalitesini değerlendirmek için ise KİNDL genel amaçlı yaşam kalitesi ölçeği kullanılmıştır. Annenin öğrenim durumunun iyi olması, kişi başı gelir, PD uygulaması ve serum albümin düzeyi ile diyaliz uygulanan hastaların yaşam kalitesi arasında pozitif anlamlı ilişki bulunurken; diyaliz tedavisinin süresi, hastaneye yatma durumu, hastanede yatış süre ve sayısı, semptom yükü, anemi ve SVH olması ile yaşam kalitesi arasında negatif anlamlı ilişki saptanmıştır. Yaş, cinsiyet, anne-babanın medeni durumu, eşlik eden hastalık varlığı, Kt/V, nPCR, kan basıncı, protein-enerji alımı ve antropometrik ölçümler gibi değişkenler ile yaşam kalitesi arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır. Kronik diyaliz uygulanan 45 çocuk ile bu çocuklarla sosyoekonomik, cinsiyet ve yaş gibi temel özellikler açısından benzer olan 47 sağlıklı çocuğun yaşam kalitesi karşılaştırıldığında; diyaliz uygulanan çocukların yaşam kalitesi puanları tüm boyutlarda anlamlı olarak düşük saptanmıştır. Sonuç olarak; SDBY nedeniyle yapılan kronik diyaliz tedavisi çocukların yaşam kalitesinde bozulmaya yol açmaktadır. Diyaliz etkinliğini ölçerek önerilen düzeylere yükseltmenin önemi bilinmekle birlikte, bulgularımız ya?am kalitesini yükseltmenin sadece diyaliz dozu ile sağlanamayıp; yeterlilik kavramı içinde kabul edilen anemi, hipertansiyona bağlı SVH ile üremik semptomların yokluğu, hastaneye yatış sayı-süresi gibi faktörlerin azaltılması ve kötü beslenme göstergesi olan hipoalbümineminin engellenmesi ile sağlanabildiğini göstermektedir
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Diyaliz yeterliligi, beslenme durumu, saglıkla ilgili yasam kalitesi, kronik diyaliz olan çocuk, SDBY., Dialysis adequacy, nutritional status, health related quality of life, children on chronic dialysis, end stage renal disease., Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D.
