İnflamatuar barsak hastalığında anti-sitokin tedavi yanıtında klinik ve moleküler özelliklerin araştırılması

Amaç: İnflamatuar barsak hastalıkları (İBH) kronik, otoimmun hastalıklardır. Crohn hastalığı (CH) ve Ülseratif kolit (ÜK), İBH'nın alt tipleridir. Anti-sitokin tedaviler, İBH'da güncel kullanılan tedavi seçenekleri olsa da, anti-TNF tedaviye yanıtta hangi faktörlerin belirleyici olduğu bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı İBH'da klinik ve moleküer veriler ışığında anti-sitokin tedavi cevabıyla ilişkili faktörlerin araştırılmasıdır. Materyal ve Metod: Çalışmaya anti-sitokin tedavi başlanan 10 hasta alınmıştır. Hastalardan tedavi sonrası 4, 72 saatlerde, 2, 6, ve 14. Haftalarda kan ve dışkı örnekleri alınmış, hastalık akiviteleri ve anti TNF tedaviye cevap açısından CDAI ve Mayo skoru ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların yaş ortalaması 39.7 ± 18.2 yıl, 4'ü (% 40) kadın saptanmıştır. Ortalama hastalık süreleri ortalama 2, 2 ± 3, 6 yıl, takip süreleri 1.8 ± 2.8 yıl saptanmıştır. Anti-sitokin tedavisine cevap veren grup (n=8) ile vermeyen grup (n=2) karşılaştırıldığında hastaların cinsiyeti, hastalık süresi, hastalık alt tipi arasında iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır, sırasıyla (p<0, 001), (p=0, 027), (p=0, 018). Tartışma ve sonuç: Çalışmamızın sonuçlarına göre, kısa hastalık süresi olan, kadın ve ÜK tanılı olgular anti-TNF tedaviye daha iyi yanıt verdiklerini düşünülmüştür.