DAV türü beyaz cücelerde mod tuzaklaması
Küçük Resim Yok
Tarih
1999
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
IV ÖZET DAV TÜRÜ BEYAZ CÜCELERDE MOD TUZAKLAMASI KUTLU, Mustafa Yüksek Lisans Tezi, Astronomi ve Uzay Bilimleri Bölümü Tez Yöneticisi: Doç.Dr. Can AKAN Mart 1 999, 66 sayfa Zonklayan beyaz cücelerde bazı modlar belirli katmanlar içerisinde tuzaklanmaktadır. Böylesi modların özelliklerinin yıldız sismolojisi yardımıyla çalışılması ile sözkonusu katmanların kalınlıkları, bir başka deyişle sahip oldukları kütle miktarları belirlenebilmektedir. Bu da bize bu tür yıldızların asimptotik dev kolunda iken ne miktarda kütle kaybettiklerini belirleme olanağı vermektedir. Günümüzde, küçük ve orta kütleli yıldızların Hertzsprung- Russell diyagramında "asimptotik dev kolu"ndan beyaz cüce soğuma evrim yollarına ilerlerken ne miktarda kütle kaybettikleri sorunu kesin bir çözüme kavuşturulamamıştır. Ancak yıldız sismolojisi yardımıyla bu sorun aşılabilir görünmektedir. Beyaz cüceler sahip oldukları güçlü çekim alanları nedeniyle oldukça net bir biçimde katmanlaşmalardır (örneğin merkezde C/O bir çekirdek, onun etrafında He birV katman ve onun da dışında H bir kabuk). Bazı zonklama modları verilen bir katman içerisinde tuzaklanabilmektedir. Tuzaklamanın olabilmesi için zonklama eigenfonksiyonunda radyal doğrultudaki nodların bir sınır tabakasıyla çakışması gerekmektedir. Böylesi sınır tabakaları Hidrojen ile Helyum ve C/O merkez bölgeleri arasındaki geçiş bölgeleridir. Tuzaklanmış modların dönemleri kendisinden bir küçük radyal mertebeli modunkine yaklaşır ve "genlik spektrumunda" verilen bir f. küresel harmonik derecenin birbirini izleyen harmonikleri arasında düzgün aralıktan sapmalar meydana gelir. Düzgün aralıktan sapma miktarları bize tuzaklamanın gerçekleştiği katmanların kalınlıkları, yani sahip oldukları madde miktarı, ve geçiş bölgelerinin yerleri üzerine bilgi verir. Bu yolla beyaz cücedeki H katmanının kütlesini belirleyebilirsek yıldızın asimptotik dev kolunda ve sonlarında kaybettiği kütleyi hesaplayabiliriz. Bu da yıldız evrimini daha iyi anlamamızı sağlayacak ve dolayısıyla evrim kuramlarımızı denetleme ve geliştirmede önemli bir rol oynayacaktır. Bu çalışmada, DAV türü beyaz cücelerde mod tuzaklaması üzerine literatürde yer alan bilgiler derlenmiş ve sunulmuştur
VI ABSTRACT MODE TRAPPING IN DAV WHITE DWARFS KUTLU, Mustafa MSc in Astrophysics Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Can AKAN March 1999, 66 pages In pulsating white dwarf stars some modes are being trapped in some certain layers. The thicknesses (i.e. masses) of those layers can be determined by studying the properties of such modes by asteroseismology. This in turn tells us how these stars once lost mass on the "asymptotic giant branch". The amount of mass loss during the "asymptotic giant branch" evolution of small and intermediate mass stars on their way to white dwarf cooling tracks is yet a controversial issue in astrophysics. This problem today, however, seems to be overcome by means of asteroseismology. White dwarfs are compositionally well-stratified due to their strong gravity. In general, a DAV white dwarf has a C/O core surrounded by a helium layer which is also surrounded by a hydrogen layer. In order for a mode to be trapped in a specific layer, the nodes in the pulsational eigenfunction should match an interface between the neighbouring layers of differentVII chemical species. Such interfaces are those which lie between the hydrogen and the helium layers and between the helium layer and C/0 core. The periods of the trapped modes are shifted towards the periods of the lower radial order modes, causing departures from the equidistant spacings between the successive harmonics of a given I. The amount of such departures from the equidistant spacings gives us the thicknesses (masses) of the trapping layers and the locations of the interfaces. By calculating the hydrogen layer mass of the white dwarf via asteroseismology, we can then know the amount of mass which has been lost during and after the "asymptotic giant branch" evolution of small and intermediate mass stars. This in turn will let us understand more precisely the stellar evolution and will also give us the chance of checking and improving the theory of stellar evolution. In this work, literature has been searched on mode trapping in DAV white dwarfs and presented briefly.
VI ABSTRACT MODE TRAPPING IN DAV WHITE DWARFS KUTLU, Mustafa MSc in Astrophysics Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Can AKAN March 1999, 66 pages In pulsating white dwarf stars some modes are being trapped in some certain layers. The thicknesses (i.e. masses) of those layers can be determined by studying the properties of such modes by asteroseismology. This in turn tells us how these stars once lost mass on the "asymptotic giant branch". The amount of mass loss during the "asymptotic giant branch" evolution of small and intermediate mass stars on their way to white dwarf cooling tracks is yet a controversial issue in astrophysics. This problem today, however, seems to be overcome by means of asteroseismology. White dwarfs are compositionally well-stratified due to their strong gravity. In general, a DAV white dwarf has a C/O core surrounded by a helium layer which is also surrounded by a hydrogen layer. In order for a mode to be trapped in a specific layer, the nodes in the pulsational eigenfunction should match an interface between the neighbouring layers of differentVII chemical species. Such interfaces are those which lie between the hydrogen and the helium layers and between the helium layer and C/0 core. The periods of the trapped modes are shifted towards the periods of the lower radial order modes, causing departures from the equidistant spacings between the successive harmonics of a given I. The amount of such departures from the equidistant spacings gives us the thicknesses (masses) of the trapping layers and the locations of the interfaces. By calculating the hydrogen layer mass of the white dwarf via asteroseismology, we can then know the amount of mass which has been lost during and after the "asymptotic giant branch" evolution of small and intermediate mass stars. This in turn will let us understand more precisely the stellar evolution and will also give us the chance of checking and improving the theory of stellar evolution. In this work, literature has been searched on mode trapping in DAV white dwarfs and presented briefly.
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Astronomi ve Uzay Bilimleri, Astronomy and Space Sciences, Beyaz cüce yıldızları, White dwarf stars, Mod tuzaklaması, Mode trapping
