Kalsiyum hidroksit ve sodyum hipokloritin irrigasyon materyali olarak incelenmesi

Nekrotik doku çözücü etkisi, antimikrobiyal özellikleri ve iyi bir lubrikant olması sebebiyle NaOCl en yaygın kullanımı olan irrigasyon solüsyonudur. Bu özelikleri yanında, etkili olduğu bildirilen konsantrasyonlarda (%5.25-%2.6) sitotoksik oluşu önemli bir dezavantajıdır. Düşük konsantrasyonlarda sitotoksik etkisi minimal düzeye indiği halde, bu konsantrasyonlarda beklenen nekrotik doku çözücü, antimikrobiyal ve kanal temizleyici aktiviteyi gösteremez. Antimikrobiyal etkisi ve mineralizasyonu stimüle edici özelliğinden dolayı endodonti pratiğinde yaygın kullanımı olan diğer bir madde de Ca(OH)2'dir. Hasselgren ve arkadaşlarının Ca(OH)2 patının NaOCl - in nekrotik doku eritici etkisini hızlandırdığını bildirmelerinden sonra, biz de Ca(OH)2 ön uygulamaları ile dilüe hipoklorit solüsyonlarının da yeterli kanal temizleyeici aktiviteye ulaşıp ulamayacaklarını araştırmayı planladık. Bu amaçla başladığımız çalışmamız 2 bölümde gerçekleşmiştir. I.bölümde bu 2 materyalin nekrotik doku çözücü etkileri incelenmiştir. Bu amaçla oluşturulan 25 deney grubunda materyallerin değişik konsantrasyon ve formaları, farklı test periyodlarında tek başlarına ve kombine olarak kullanılmıştır. Çalışmamızda nekrotik doku örneği olarak sığır kası kullanılmıştır. Kas dokusunun test öncesi ve sonrası ağırlıkları saptanarak, ağırlık değişimleri yüzde olarak hesaplanmıştır. I.Bölümdeki çalışmalar sonucunda, konsantre (%5 ve %2.5'luk) NaOC'ler için yüksek olan nekrotik doku çözücü aktivitenin, %0.5'lik NaOCl için yetersiz kaldığı saptanmıştır. Buna karşın %0.5'lik NaOCl'in nekrotik doku eritici aktivitesini Ca(OH)2'nin pat formunda 24 saat ve solüsyon formunda 30 dk bekletilmiş dokular üzerinde çok etkili bir şekilde gösterdiği gözlenmiştir. Ca(OH)2 ön uygulamalarının konsantre solüsyonların etkisini ortalama olarak 2 kat hızlandırmak olmuştur. Naocl için deney şartlarımız altında dakikalar içinde ortaya çıkan nekrotik doku çözücü aktivite, Ca(OH)2 patında 6. ve 7. günlerde görülebilmiştir. Ca(OH)2'in doymuş solüsyonu deney periyodu içinde herhangi bir çözücü aktivite gösterememiştir. Çalışmamızın 2. bölümünde Ca(OH)2 ön uygulamalarının %0.5'lik NaOCl'in kanal temizleyici aktivitesinde bir artış yaratıp yaratmayacağı araştırılmıştır. Deney gruplarının oluşturulmasında 1. bölümde elde edilen bulgulardan yararlanılmıştır. Kanal temizliğinin scanning elektron mikroskop düzeyinde incelendiği bu bölümde toplam 8 deney grubu oluşturulmuştur. Konsantre NaOCl solüsyonlarının da yeterli kanal temizleyici ancak ultrasonik irrigasyon yöntemi ile gösterdiği bilindiği için, irrigasyon tekniği olarak, 2 grup dışında, ultrasonik yöntem kullanılmıştır. Deney grupları aşağıdaki gibidir: 1)%5 NaOCl (Ultrasonik irrigasyon) 2)%0.5 NaOCl (Ultrasonik irrigasyon) 3)Ca(OH)2 patı (24 Saat) + % 0.5 NaOCl (Konvansiyonel irrigasyon) 4)Ca(OH)2 patı (24saat) + %0.5 NaOCl (Ultrasonik irrigasyon) 5)Ca(OH)2 patı (7gün) + %0.5 NaOCl (Ultrasonik irrigasyon) 6)Ca(OH)2 (7gün) + Distile Su (Ultrasonik irrigasyon) 7)Ca(OH)2'in doymuş solüsyonu (Konvasiyonel irrigasyon) + %0.5 NaOCl (Ultrasonik irrigasyon) 8)Negatif Kontrol II. Bölüm çalışmaları sonucunda, %5'lik NaOCl'le ultrasonik olarak yıkanan örneklerde kanalların koronal kısmında yoğun smear materyali varlığına karşın, orta ve apikal üçlü bölgelerinde ideale yakın kanal temizliği gözlenmiştir. Benzer bulgulara ancak Ca(OH)2 - in 24 saat ve 7 gün bekletilmesini takiben %0.5'lik NaOCl'in ultrasonik irrigasyon yöntemiyle uygulandığı gruplarda rastlanmıştır.