Kalp transplantasyonu uygulanan hastalarda kalp hızı mortalite ilişkisi
Yükleniyor...
Tarih
2010
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Kardiyak transplantasyon günümüzde medikal tedaviye dirençli son dönem kalp hastalıklarının tedavisinde halen altın standart tedavi seçeneğidir. ISHLT 2009 verilerine göre Ocak 1982-Haziran 2007 tarihleri arasında pediatrik ve yetişkin kohort için transplant yarı ömrü 10 yıl olarak hesaplanmıştır. Immunsupresif tedavideki gelişmelere rağmen izlemde meydana gelebilen komorbid durumlar (KAV, akut rejeksiyon atakları, enfeksiyon, malignansi, böbrek yetmezliği) transplant olgularının uzun dönem yasam beklentisini kısıtlamaktadır. Koroner arter hastalığı, kalp yetmezliği, hipertansiyon ve sağlıklı gönüllülerde yapılan bir çok epidemiyolojik çalışmada artmış istirahat kalp hızı ve yasam beklentisi arasında negatif bir korelasyon olduğu gösterilmiştir. Transplant kalp elektrofizyolojik olarak normal kalplerden farklılık göstermektedir. Kalp transplant olgularında ‘istirahat kalp hızı normal aralıgı’ tanımı konusunda kesin bir görüş birliği yoktur ve bu olgularda sinus tasikardi sıklıgı yüksek olmakla birlikte, istirahat kalp hızının klinik önemi henüz bilinmemektedir. Bu çalışmada kardiyovasküler bir risk faktörü olarak istirahat kalp hızının ve buna ek olarak alıcı ve donör ile ilişkili faktörlerin kalp transplant olgularında mortaliteye etkisini araştırmayı hedefledik. Yöntem: Nisan 1998-Temmuz 2007 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Kalp Damar Cerrahisi Kliniğinde kalp transpalntasyonu olan 81 yetişkin kalp transplant olgusu retrospektif olarak incelendi. Olguların temel karakteristik özellikleri(yas, cinsiyet, preoperatif DM, HT, HPL öyküsü), bazal kalp ritmi, transplantasyon sonrası bazal medikasyon, transplantasyon nedeni, kardiyak iskemik süre, donör karakteristikleri(yas, cinsiyet) kaydedildi. Nisan 1998-Temmuz 2005 tarihleri arasında kalp transplantasyonu olan olgularda 1. ay, 6. ay, 1. yıl, 2. yıl, 3. yıl, 4. yıl ve 5. yıl için , Ağustos 2005-Temmuz 2006 arasında kalp transplantasyonu olan olgularda 1. ay, 6. ay, 1. yıl, 2. yıl, 3. yıl ve 4. yıl için, Ağustos 2006-Temmuz 2007 arasında kalp transplantasyonu olan olgularda 1. ay, 6. ay, 1. yıl, 2. yıl ve 3. yıl için kalp hızı, KAV, rejeksiyon epizotları, serum kreatinin düzeyleri ve SVEF’ları kaydedildi. Bulgular: Olguların transplant yarı ömrü 110 + 10.4 ay (9.1 yıl) olarak hesaplandı. Olguların ortalama transplantasyon yası 41.7 + 12.3, %82.7 (n=67) erkek idi. İzlemde 49 ölen ve yaşayan olgular arasında; istirahat kalp hızı, yas, cinsiyet, transplantasyon nedeni, bazal ritm, preoperatif DM, HT, HPL öyküsü, kardiyak iskemik süre, donör yası, donör cinsiyeti, SVEF, KAV açısından istatiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Siklosporin kullanan olgularda takrolimus kullananlara göre sağkalımın daha iyi olduğu gözlendi(p=0.04). Izlemde kreatinin değerleri 2 mg/dl ve üzerinde olan olgularda kreatinin 2 mg/dl altında seyreden olgulara göre mortalite oranı anlamlı olarak daha yüksek saptandı(p=0.003). Yine izlemde orta-ciddi akut rejeksiyon atagı olan olguların olmayanlara göre mortalite oranlarının istatiksel olarak daha iyi olduğu bulundu(p=0.028). KAV gelişen olgularda ortalama donör yasının 34.4, gelişmeyenlerde ise 27.6 olduğu tespit edildi ve bu fark istatiksel olarak anlamlı bulundu(p=0.003). Sonuç: Kalp transplant olgularında istirahat kalp hızı ve mortalite arasında anlamlı bir ilişki yoktur. Kalp hızının kalp transplant olgularında prognoza etkisini sağlıklı değerlendirmek için prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kalp hızı, kalp transplantasyonu, mortalite., Heart rate, heart transplantation, mortality., Kardiyoloji A.B.D.
