Hemşirelik öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığının, internet oyun oynama bozukluğu ile yalnızlık ve depresyon eğilimleri arasındaki ilişkinin Covid-19 sürecinde retrospektif ve prospektif olarak değerlendirilmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Araştırma hemşirelik öğrencilerinin Covid-19 öncesi ve sonrası dijital oyun bağımlılığının, internet oyun oynama bozukluğu, yalnızlık ve depresyon eğilimleri karşılaştırılması amacı ile planlanmış retrospektif ve prospektif tanımlayıcı bir araştırmadır. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın ilk aşaması; Covid-19 pandemisi öncesi Ocak-Şubat 2020 tarihleri arasında Ege üniversitesi Hemşirelik Fakültesi 1., 2. ve 3. sınıf öğrencilerine öğrenci numaraları ile toplanmış 117 veri araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Çalışmanın ikinci aşamasında; Covid-19 pandemisi sonrası 2021-2022 eğitim öğretim döneminin Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi 2., 3., 4. sınıf araştırmaya tekrar katılmayı kabul eden 117 öğrenci örneklemi oluşturmuştur. Çalışma verileri "Öğrenci Tanıtıcı Formu" "Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği", "İnternet Oyun Oynama Bozukluğu Ölçeği", "Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeği" ve "Beck Depresyon Ölçeği" kullanılarak toplanmıştır. Veri toplama araçları, araştırmacılar tarafından katılımcılara Google Form üzerinden anket yöntemi şeklinde uygulandı. Bulgular: Katılımcıların %90, 6'sı kadın, %53, 8'i 20 yaş altındadır. Araştırmaya katılan hemşirelik öğrencilerinin yarısından fazlası (%56, 4) 1. sınıf hemşirelik öğrencisidir. Covid-19 öncesi ve sonrası hemşirelik öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığının, internet oyun oynama bozukluğu ile sanal ortam yalnızlık ve Beck depresyon ölçeği puan ortalamaları karşılaştırıldığında; Beck Depresyon Ölçeği'nde Covid-19 öncesi ve sonrası arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p:0.58, p>0.05). Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeğinde de Covid-19 öncesi ve sonrası puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p:0.29, p>0.05). Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeğinde ise Covid-19 öncesi ve sonrası puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p:0.02, p<0.05). Sanal ortam yalnızlık ölçeği alt boyutu olan sanal sosyalleşme puanlarına bakıldığında Covid-19 öncesi ve sonrası süreçte aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p:0.03, p<0.05). Sanal paylaşım alt boyutu puan ortalamaları incelendiğinde, Covid-19 öncesi ve sonrası dönem arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p:0.11, p>0.05). Sanal yalnızlık alt boyutu puan ortalamaları değerlendirildiğinde, Covid-19 öncesi ve sonrası arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark vardır (p:0.00, p<0.05). İnternet Oyun Oynama Bozukluğu Ölçeğine göre, Covid-19 öncesi ve sonrası puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p:0.22 p>0.05). Sonuç ve Öneriler: Araştırma sonucunda öğrencilerde pandemi öncesi ve sonrasında internet oyun oynama bozukluğu, dijital oyun bağımlılığı ve depresyon meydana gelmezken, sanal ortam yalnızlığı görülmüştür. Pandemi sürecinde öğrencilerin online derslere aktif katılımlarının sağlanması ve sanal ortamda kendilerini geliştirebilecekleri, aynı zamanda etkileşimlerini arttıracak aktivitelere katılımları konusunda teşvik edilmeleri ile sanal ortam yalnızlığının giderilebileceği düşünülmektedir.;Dijital Oyun Bağımlılığı, İnternet Oyun Oynama Bozukluğu, Sanal Ortam Yalnızlık, Depresyon, Covid-19.;Digital Gaming Addiction, İnternet Gaming Disorder, Virtual Environment Loneliness, Depression, Covid-19.
Açıklama
Hemşirelik Fakültesi, Hemşirelik Esasları A.B.D. Araştırma Projesi
Araştırma Projesi elektronik ortamda bulunmaktadır.
Araştırma Projesi elektronik ortamda bulunmaktadır.
