Impedans spektroskopisi için biyosensör hazırlanmasında kullanılma potansiyeli bulunan temel sensörlerde yüzey modifikasyon yöntemleri geliştirilmesi ve karakterizasyonu
Yükleniyor...
Tarih
2011
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Elektrokimyasal impedans spektroskopisi sıvı/katı ara yüzeylerin karakterizasyonu amacıyla kullanılan yaygın bir elektrokimyasal yöntemdir. Bu yöntem, ara yüzeylerin dielektrik özellikleri ile ilgili bilgi sağlamaktadır. Bununla birlikte, elektrokimyasal reaksiyonların meydana geldiği durumlarda yük transfer değerleri hakkında da bilgi sunmaktadır. Elektrokimyasal impedans spektroskopisi, yüzey kaplama, bağlanma sabitleri, hız sabitleri ve yüzey reaktivitesi gibi biyolojik moleküllerin etkileşimlerinin karakterizasyonu hakkında bilgi veren ve günümüzde oldukça popüler olan bir yöntem halini almıştır. Çarpıcı bir şekilde, bu yöntem söz konusu biyotanımlama olaylarının araştırılmasında basit, duyarlı, tabakasız ve mediatörsüz stratejilere olanak sağlar. Oldukça duyarlı olan bu yöntemin duyarlılığı oksit tabakalar, iletken polimerler, elektroaktif problar, kendiliğinden oluşan tek katmanlar (SAM) veya biyotabaka oluşumuna anında cevap veren nanomalzemeler kullanılarak daha da geliştirilebilir. Bu çalışmada, impedans spektroskopisini temel alan biyosensörlerin hazırlanmasında kullanılabilecek olan temel sensörlerde yüzey modifikasyon yöntemlerinin geliştirilmesi ve karakterize edilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada kullanılan birinci yöntemde altın elektrot yüzeyinde 11 ? merkaptoundekanoik asit kullanılarak kendiliğinden oluşan tek tabaka elde edildi ve bu tabakanın uçları EDC ? NHS kimyası ile aktive edildi. Son adımda ise model örnek olarak seçilen bir biyolojik materyal olarak Sığır Serum Albümini (BSA) immobilize edildi. İkinci yöntemde ise, platin elektrot yüzeyine pirolün elektropolimerizasyonu gerçekleştirildi. Daha sonra polipirol film yüzeyi aktive edilen sensör yüzeyine, kullanılacak biyomateryalin immobilizasyonu gerçekleştirildi. Her iki yöntemin optimizasyon ve karakterizasyon çalışmalarının tamamlanmasının ardından, yöntemlerin kıyaslanması amacıyla immobilize edilen anti ? aflatoksin B1 antikorunun aflatoksin ile yaptığı spesifik bağlanma özelliğinden yararlanılarak, aflatoksin B1 tayini, elektrokimyasal impedans spektroskopisi yardımıyla gerçekleştirildi. Denemelerde birinci yöntem için 11 ? merkaptoundekanoik asidin optimum inkübasyon süresi ve derişimi, optimum EDC ? NHS derişimleri, EDC ? NHS prosesleri için optimum pH değeri ve uygun tampon sistemi sırasıyla 2 saat, 20 mM, 24 mM EDC - 6 mM NHS ve pH 6,5 HEPES olarak bulundu. İkinci yöntemde ise optimum pirol konsantrasyonu ve elektropolimerizasyonu hızı sırasıyla 0,5 M ile 50 mV/s olarak tespit edildi.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Elektrokimyasal impedans spektroskopisi, biyosensör, affinite temelli biyosensörler, yüzey karakterizasyon yöntemleri, aflatoksin B1., Electrochemical impedance spectroscopy, biosensor, affinity based biosensors, surface characterization techniques, aflatoxin B1., Biyokimya A.B.D.
