Benign paroksismal pozisyonel vertigoda repozisyon manevralarının etkinliği (48 hasta üzerinde yapılan bir çalışma)

dc.contributor.authorHakkı, Ahmet
dc.date.accessioned2024-08-19T19:44:27Z
dc.date.available2024-08-19T19:44:27Z
dc.date.issued1998
dc.departmentEge Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalıen_US
dc.descriptionBu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.en_US
dc.description.abstractÖZET92 ÖZET Bu araştırma Ocak 1997 ve Mart 1998 tarihleri arasında vertigo yakınması ile Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi KBB Hastalıkları Anabilim Dalı'na başvuran ve BPPV ön tanısı alan 48 olguda yapılmıştır. Olgulara sırasıyla anamnez ve dosya düzenlenmesi, rutin KBB bakısı, Dix-Hallpike manevrası, otonörolojik bakı ile santral sinir sistemi patolojilerine ait semptomların varlığı araştırılmış, tonal odiyometri, elektrokokleografi (EchoG), otoakustİk emüsyon, elektronistagmografi uygulanmıştirDikkate alınan semptomlar vertigo, dizziness ve bulantı-kusma olarak belirlendi. Bulgular kısmmda ise Mann testi, Dix-Hallpıke ve stepping testine yer verildi. Genel skorlamaya tabii tutarak herbir semptom kendi içerisinde şiddetine göre değerlendirildi Fizik muayenede Dix-Hallpike testi yapılarak BPPV'nin klasik nistagmus özellikleri araştınldı.Hastalanmızın tamamı posterior semisirküler kanaldan kaynaklanan BPPV 'nin karekteristik özelliklerine sahiptir. Nistagmusun yönü, latent süresi, nistagmus süresi, yorgunluk fenomeni tek tek araştırılıp kaydedildi. Manevra yapılırken Epley'in modifikasyonu dikkate alınarak hastanm gözkapağı yukarı kaldırılıp göz küresinin hareketleri izlendi. Nistagmusun yönü posterior semisirküler kanal tutulumuna bağlı olarak yukarı yönde ve torsiyoneldir. Rutin Tonal Odiyometrik inceleme için kullanılan tonal odiyometri cihazı İnteracustics model AC 5'dir. Tonal odiyometri ile her bir hastanm işitme düzeyi belirlenerek koklear ve retrokoklear patolojilerin varlığı elektrokokleeografi yardımıyla araştırılmıştır. BPPV'ye eşlik eden patolojiler ortaya konmuştur. Santral ve periferik vestibüler sistem patolojilerinin ayırımı için tüm hastalara elektronistagmografi ( ENG) uygulanmıştır. Dix-Hallpike manevrasını takiben olgular 10 dakika kadar oturur pozisyonda bekletilerek endolenf içerisinde dağılan yoğun partiküllerin kanalın ah kısmmda birikmesi sağlanıp daha sonra olgulara modifiye Epley kanalit repozisyon manevrası uygulanmıştır.Kanalit repozisyon manevrası uygulanan hastalara, sonucun başarılı olması için bir takım önerilerde bulunrnuştur.(l hafta boyunca etkilenen kulak üzerine yatmaması, ani baş hareketlerinden, aşağıya, yukarıya bakmaktan kaçınması vs.)93 Tüm olgular 1. hafta ve l.ay kontrollere çağrılmıştır ve Dix-Halpike manevrası ile kontrolleri yapılarak bulgu ve semptomların rezolüsyonu araştırılmıştır. 1. aydan sonraki hasta takibi ise hastaların telefonla aranarak şikayetlerinin devam edip etmediğinin sorulması şeklinde yapılmıştır. Tedaviye cevap; tedaviye tam cevap, tedaviye kısmi cevap, tedaviye yanıt yok şeklinde değerlendirilmiştir. Tedavi öncesi ve tedavi sonrası semptomlar karşılaştırılarak klinik basan tayini yapılmıştır. Olguların (tedaviden önce)semptom ve bulgu şiddetlerine göre yaşlan ve şikayet başlama sûreleri ortalamaları karşılaştırıldığında anlamlı herhangi bir farka rastlanmamıştır(p>0,05). Nİstagmus süresi ve nistagmus latent sürelerinin semptom ve bulgu şiddetlerine göre ortalamaları karşılaştırılmıştır. Nistagmus süresi ortalamaları tüm semptom ve bulgular için şiddet gruplarına göre istatistiksel anlamlılıkta farklılık göstermekte(p<0.05), fakat nistagmus latent süresi ortalamaları hiçbir semptom ve bulgu için şiddet gruplarına göre istatistiksel anlamlılıkta farklılık göstermemektedir(p>O.O5). Olguların semptom ve bulgu tedavi basan düzeylerine göre yaş, nistagmus süresi, nistagmus latent süresi ve şikayet başlama süresi ortalamaları karşılaştırılmıştır. Vertigo tedavi başarısı arttıkça nistagmus latent süre ortalamaları istatistiksel anlamlılıkta artmış,Mann testi tedavi başarısı arttıkça semptom süre ortalamaları istatistiksel anlamlılıkta azalmıştır(p<0.05). Bunların dışında olguların tüm semptom ve bulgu tedavi basan düzeylerine göre yaş, nistagmus süresi, nistagmus latent süresi ve semptom süresi ortalamaları arasında istatistiksel anlamlılıkta farka rastlanmamıştır(p>0.05). 27 olguda (%56,25) dengesizlik hissinin manevra sonrası devam ettiği izlenmiş, 24 ile 48 saat içerisinde dengesizlik hissinin ortadan kalktığı görülmüştür. Olguların %75.00'inde ilk manevra sonrasında sonuç alınmış, %16.67'sında ikinci manevra sonrasında ve %2.08'sinde üçüncü manevra sonrasında sonuç alınmıştır. Geriye kalan %6.25'hk grup ise uygulanan manevralara cevap vermemiştir. Toplam basan oranı %93.75 olarak saptanmıştır. Kanalit repozisyon manevralarına cevap vermeyen %6.25'lik olgu grubu cerrahi tedaviye aday grubu oluşturmuşlardıren_US
dc.identifier.endpage109en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/86354
dc.identifier.yoktezid71296en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherEge Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessen_US
dc.subjectKulak Burun ve Boğazen_US
dc.subjectOtorhinolaryngology (Ear-Nose-Throat)en_US
dc.subjectVertigoen_US
dc.subjectVertigoen_US
dc.titleBenign paroksismal pozisyonel vertigoda repozisyon manevralarının etkinliği (48 hasta üzerinde yapılan bir çalışma)en_US
dc.typeSpecialist Thesisen_US

Dosyalar